22 t/m 29 november.

 En nu ben ik mijn aantekeningen kwijt. Dus maar even in Louis agenda spieken want hij schrijft ook dagelijks de bijzondere gebeurtenissen op. Dus kort maar even een opsomming van de dingen die we zoal gedaan hebben. 

Wandeling in de bergen bij Azohia. Dinsdag 22 november. Mijn zusje Cecile is jarig vandaag! Niet vergeten een appje te sturen. We hebben de rugtas gevuld met boterhammen met kaas en ham en de Tupperwarebidons met een mengsel van water en vruchtensap. Aangezien de sap uit een pak heel erg zoet is, heb ik het maar aangelengd met water.  Werner en Walter en het hondje van Werner gaan mee.  Ik geloof dat het kleine ding Ollie of Mollie heet. In Azohia parkeren we de auto's eerst op de parkeerplaats, nou ja, langs de kant van de weg. We wandelen onder begeleiding van Anny. Een stenig bergpad, wel losse stenen, dus opletten. Maar het gaat allemaal prima! We genieten van het mooie weer en de omgeving. Rondkijken is tijdens het wandelen mogelijk, maar je moet wel goed opletten waar je loopt.

Maar neem je even de tijd dan is het weer genieten van het prachtige panorama. Deze keer zien we nauwelijks processierupsen hangen, maar dat wil niet zeggen dat we er geen last van kunnen krijgen. Het kan in februari en maart nog wel meer worden. Na een goed uurtje lopen komen we aan bij de ruïne van een kazerne. Daar rusten we en eten we onze boterhammen op.

Er zijn enkele nieuwelingen bij dus kennismaken en gezellig kletsen! Walter en Werner hebben er ook plezier in en kunnen prima mee op deze niet te steile klim.   Op de terugweg loop ik met Erna gezellig te kletsen en opeens struikelt ze en in een reflex grijp ik haar bij haar arm vast en dit voorkomt dat ze een lelijke smak maakt. De schrik zit er nog goed in sinds Nolleke pech had. Niemand wil op een bergweg een verstuikte enkel of gebroken been krijgen, want je bent nog lang niet terug op de geasfalteerde weg. Nu ging het goed. We drinken na de wandeling bij Carlos een lekker glas koud bier, wijn of water en ik een Aziatico. Peter die dacht dat hij een Americano bestelde, geniet ongewild ook van de alcohol in zijn glas. Even wennen Peter! Aziatico is met likeur 43 en Americano met suiker en melk naar believen. Ik kan je wel zeggen dat na een Aziatico ook de spierpijn weer weg is!  Het was plezierig! 

Woensdag 23 november, komen Hans en Nolleke op visite ' s avonds. Gezellig een paar uurtjes bijkletsen. Ze hebben al weken rondgereist en zijn via Portugal via Sevilla, naar Bolnuevo gereist. En hebben heel veel gezien. Het is zo 23.00 uur en tijd om te gaan slapen. 

Donderdag 24  november.  Geen idee wat we gedaan hebben. Dat krijg je als je boven de zestig bent. Dan zal ik maar een verhaal vertellen:  de pastoor hier van het kerkje op de heuvel is ten einde raad. Er is ernstig overlast van muizen!  Niet zo weinig! Nee, overal kom je muizen tegen.  En niets helpt om de ze beestjes te doen verdwijnen. Maar er is licht aan de horizon! Een oud vrouwtje komt, kromgebogen en leunend op haar stok in de kerk aan en zegt tegen de pastoor: "U moet de muizen dopen meneer pastoor".  "Dopen?", zegt meneer pastoor. "Ja", zegt het oude vrouwtje, "Ik heb elf kinderen gebaard, ik heb ze allemaal laten dopen......... en er komt er geeneen meer in de kerk!"  Slim wiefke !

Vrijdag 25 november  Dansen vanavond. Chris en Nel zijn vanmiddag aangekomen. En hebben de door mij gereserveerde plaats geaccepteerd. Het is ook een mooie plek aan de middenbaan. Een geasfalteerde straat voor de deur en ze staan naast onze jeu de boules vrienden naast Gilbert en Solange. Dat kan niet beter. 

Even een kopje koffie drinken en dan gaan ze aan de slag en zijn ze een poosje druk met uit en inpakken van alle spullen. Tent opbouwen is een klus maar Chris en Nel zijn geroutineerde kampeerders en hebben geen hulp nodig. Ze zijn helemaal op elkaar ingespeeld en in no time hebben ze de caravan en tent op orde. We vertellen dat we gaan dansen en ze gaan gezellig mee. Er speelt een  band vanavond. We zullen zien. Om 20.00 uur gaan we erheen en  lopen langs Chris en Nel om ze mee te nemen. Nu hebben ze geen begeleiding nodig maar de eerste keer is het fijn als je even samen gaat. De zaal is redelijk bezet. Maar aan de tafel waar we altijd aanschuiven is nog plaats genoeg. De band heeft rekening gehouden met de achteruitgang van het gehoor en het volume behoorlijk opgeschroefd! Allemensen, das lang geleden dat het zo knoerthard gaat. Maar alles went en na een eerste consumptie genuttigd te hebben gaan de beentjes van de vloer en dansen we als jonge meiden en mannen de tegels uit de vloer. En natuurlijk komt de line dance! Dat is voor de mensen met genoeg conditie! Heerlijk even helemaal los gaan!  De bingo en tombola komen nog en deze keer hebben Chris en Nel meteen geluk en hebben een lekkere kerststol mee naar huis kunnen nemen. Ook wij vielen  in de prijzen en een zak met de bananas gaat mee naar de caravan. Het werd een gezellige boel en om 24.00 uur was het feestje weer voorbij. De oren krijgen weer rust en ook de spieren van benen en rug kunnen wel een paar uurtjes slaap gebruiken.  Mooie afsluiting van een zonnige dag. 

Zaterdag 26 november. Goed weer dus vandaag maar eens de jeu de boulesballen uit het etui halen. Tegen drieeën loop ik met Nel naar de jeu de boules baan. Nel gaat mee om te kijken. Het lijkt haar leuk om ook mee te doen. Maar eerst even kijken en de spelregels onder de knie krijgen.  Er is het nodige veranderd. Minstens vier boulebanen zijn opgeofferd aan kampeerplaatsen. Jammer het waren de beste! Nu zullen veel spelers boven moeten spelen. Die banen zijn nog niet voldoende ingespeeld en hebben grove kiezels waardoor de ballen alle kanten uit rollen. We zien wel. Ik heb geluk deze keer en speel op baan 25.  Met Bernard, André en George, op zijn Frans uitspreken graag: dat wordt dus Bernaaaar, Andréé en Zjorzje. Begrijp je. Ca va? Merci bien, très bien et vous?  Zo gaat dat een poosje. We spelen en verliezen  met 2-1. André was mijn medespeler. Hij had last van de rug en ging na elke gooi met een zucht op de plastic stoel zitten. Nou ja zitten.... hij past er eigenlijk niet op. Toch een leuk spelletje vandaag. Je hoeft niet te winnen als het maar spannend is. Louis kwam nog even kijken hoe het ging, hij is zelf geen bouler. Tevreden ben ik naar de caravan gegaan.  Even eten koken en een oogje dichtknijpen of twee..... vanavond komen Jannie en Lammert het spel Sequence doen.  

Het wordt een gezellige avond. Jannie en ik staan twee nul voor maar dat blijft niet zo. De mannen laten het er niet bij zitten en winnen  achter elkaar zes potjes!  We komen niet meer aan de bak. Dat wordt binnenkort een revancheavond, heren! 

Zondag  27 november. Deze zondagmiddag gaan we naar de Social Room. We hebben een uitnodiging gehad van Guy om mee te eten. Die middag hebben de Fransen  een  Franse maaltijd bereid. Het is voor ons de eerste keer en we weten niet wat ons te wachten staat. Bord, bestek, glas etc, zelf meenemen. Voor de rest wordt gezorgd. En hoe..... Annie en Peter hebben ons opgehaald en samen zijn we naar de zaal gegaan. Gelukkig vonden we nog vier plaatsen bij elkaar. De zaal zit al behoorlijk vol. Ik wist niet dat er zoveel campinggasten boulden, maar er zijn waarschijnlijk ook oudgedienden. Eerst wordt er een aperitief geschonken. Sangria, pastis en andere drankjes. Er wordt worst geserveerd en toast. Guy opent de middag met een speech en wenst iedereen een hele gezellige middag. Wat later komt de eerste gang. Een heerlijke plak franse paté. Guy brengt dat mee uit Frankrijk. Het is echt heel lekker.  Daarna krijgt iedereen een heerlijke, voedzame maaltijd opgeschept Canard met sausijsjes in een witte bonensaus. Mary-lou  en Solange zijn druk met de bediening  en ook Guy helpt mee. Achter de schermen zullen nog wel meer mensen bezig zijn om alles optijd klaar te hebben. Daarna komt men langs met camembert, waar we heerlijk van genieten en ook is er een glas wijn of water.  Hierna krijgt iedereen een lekker stukje ijs. En wie wil krijgt er een scheutje whiskey over.  Tijdens de maaltijd zorgt Aad voor de muziek. Het is heel gezellig en er wordt druk  gepraat. De beentjes gaan nog even van de vloer  en  ook de polonaise wordt gedaan. De maaltijd wordt afgesloten met een lekkere kop koffie. Maar we zijn er nog niet. Bij het reserveren heeft iedereen een nummer gekregen en de middag wordt dan ook afgesloten met een tombola. Iedereen heeft prijs. Een fles wijn, een doos bonbons, een doos koekjes, iedereen gaat met wat lekkers naar huis. Het is meer dan geweldig.  Ik vind dat deze mensen die de middag georganiseerd hebben en heel hard gewerkt hebben om de maaltijd zo fijn,  lekker en en gezellig te maken, wel een hele dikke pluim hebben verdiend. Chapeau!!! Voldaan gaan we naar huis nadat we iedereen die geholpen heeft,  bedankt hebben. 

Maandag 28 november  Tennissen! We spelen die middag tennis met Jannie en Lammert. De zon piept nog net door de bomen en een klep is wel nodig. We hebben een mooi partijtje gespeeld. Het viel me niks tegen en ook de rug gaf geen enkel seintje van "ophouden" .  Ik kan niet met de competities meedoen, daarvoor heb  ik te lang niet gespeeld, maar als ik wat vaker kan oefenen en ik geen last krijg misschien volgend jaar?? Lief van Lammert en Jannie dat ze me de gelegenheid geven om er weer in te komen. Het wordt een sportieve middag. Een bal is over het buitenste hek gevlogen en die zien we niet meer terug. Racket is heel gebleven, want aan stukslaan van het racket bij knullige ballen doen we niet, dat laten we aan de professionals over.  We gaan dit nog eens oefenen met zijn vieren. Leuk! 

Dinsdag 29 november Lisa is jarig. Vanavond even appen of facetimen. We gaan vandaag wandelen achter Mazarron, de Canyon. Met een gezellig goed geoefend groepje wandelaars vertrekken we naar Mazarron, Nolleke, Hans  en Coby en de dogs gaan met ons mee. Ook Nel en Chris zijn van de partij en zijn klaar voor de eerste wandeling. We parkeren de auto's langs de straat. De wandeling gaat deze keer door de Canyon en dit is een stuk pittiger dan de vorige keer. Een lange steile afdaling vraagt alle aandacht van je en rondkijken is er even niet bij. Goed opletten waar je je voeten neerzet en ervoor zorgen dat je afstand houdt tot de wandelaar voor je. Mocht je roetsjen dan neem je die persoon tenminste niet mee. Het is goed weer en de jassen hoeven niet aan.  De heerlijke geur van rozemarijn ruik je overal. Als we bij de rustplaats aangekomen zijn zoeken we een steen om op te zitten en wie een stoeltje bij zich heeft zit wat prettiger. De anderen vinden een plaatsje aan de stenen tafel. Na de lunch verdwijnen enkele wandelaars voor een sanitaire stop achter de bosjes. Lammert die een poging doet om zich in de bamboe te verstoppen is herkenbaar aan zijn rode short. Spontaan wordt er gezongen:" Wat ruist er in het struiiiiiiikgewas!" 

Altijd gezellig met een hele groep. Op de terugweg liggen er veel losse stenen en dit is voor Nolleke de vuurdoop. De eerste grote wandeling sinds ze vorige winter gevallen is. Maar ze vindt haar weg en Nel die bij haar in de buurt blijft zoekt met haar de beste stukken van het pad uit. Heelhuids komt ze beneden en de rest ook gelukkig. Een val of uitglijden is zo gebeurd. Daar hoef je niet roekeloos voor te zijn, een losse steen en je gaat. Ineke en Jozef zijn er ook weer, maar alleen Ineke is meegegaan met de wandeling. Na de wandeling gaan we voor een afzakkertje naar Miguel. De zon schijnt heerlijk en we genieten die middag nog een poosje van de warme zonnestralen. We hebben geluk vandaag. Er zijn in de afgelopen weken nogal wat buitjes gevallen. Weer een mooie wandeling gemaakt. Bedankt Annie!  

Zo nu moeten jullie even geduld hebben want ik ga eerst slapen, morgen wandelen en dan schrijf ik weer. Goedenacht!