Betje zag eens olijfjes hangen.......en toen.......

3 december. We gaan met Dennis en Jenny naar de olijvenpersfabriek.  Het werd nog even spannend of het door kon gaan. Vanwege de behandelingen van Dennis. Maar er is een datum en de tijd 11.00 uur is goed te doen. Het is immers maar een goed half uur rijden naar Alhama de Murcia. We zijn er op tijd. Het is gelukkig droog weer! Een hartelijk weerzien met beide volgt en een knuffel met hun hond. Het dier kwispelt dat het een lieve lust is, maar hij huilt niet zoals Nikky, zij is altijd echt heel blij en jankt dan zachtjes.

Dennis legt uit dat er zo meteen twee mensen komen die ook een paar kratjes olijven willen laten persen en dat zij helpen met opladen.  Wat later komt er een bestelwagen aan met een dame erin en een jongeman van een jaar of twintig. Zij stellen zich voor en de jongeman kan een paar woorden Engels. Gelukkig dan kunnen we tenminste een gesprek voeren en vragen stellen. De kratten met olijven worden opgeladen. En we rijden achter elkaar aan naar de olijvenpersfabriek.

Na een kwartiertje  zijn we er en Dennis, die eerder een tijd gereserveerd heeft, loopt naar de receptie. Helaas zullen we moeten wachten, want er zijn enkele tuinders voor ons die ook nog ladingen te persen hebben. We lopen naar de grote trechter, waar de kratten geleegd worden. Er wordt  net een lading olijven gebracht met een heftruck  waarop een grote krat staat, deze wordt tot op het rooster gereden en vervolgens wordt de krat zijwaarts geleegd. Een man, met een sigaret in de mondhoek, veegt de olijven die op het rooster achter blijven in de trechter. En het proces begint. Voordat wij aan de beurt zijn is er nog een tuinder met een aanhanger vol olijven en de lading wordt met een hark uit de aanhanger geschoven. Het kost tijd voordat deze lading verwerkt is. Dan zijn wij aan de beurt en de Spaanse dame rijdt de bestelwagen over het rooster zodat de kratten makkelijk geleegd kunnen worden. Een voor een worden de kratten geleegd. Daarna komt er een bezem aan te pas om de laatste olijven in de trechter te schuiven. Over de trechter ligt een rooster, zoals bij ons de wildroosters zijn. Dan heb je een aardige indruk van wat wij zien. Maar het is wel heel vies allemaal. De bezem kon tien jaren geleden al de kliko in. Wat een goor gevalletje is dat nog. Maar het ding veegt nog!  Wat later begint het proces. De olijven worden via de trechter op een lopende band geschoven en deze gaat omhoog naar de wasmachine.

De hoeveelheid wordt gewogen en dit kunnen we volgen op een apparaat aan de muur. Intussen worden de blaadjes van de olijven geschud en deze worden meteen afgezogen. Dan vallen de olijven in de wasmachine en komen er wat later over elkaar buitelend aan de andere kant schoongewassen weer uit.  De laatste achtergebleven takjes en blaadjes worden er nog uitgehaald. Opnieuw een lopende band welke de olijven naar een andere trechter brengt. Daar verdwijnt het in een sluis en dan zien we het proces niet meer tot het als olijfolie uit de kraan stroomt. Het super hygiënische  proces vindt plaats in een afgesloten ruimte.

Via een monitor zie je de pulp draaien. In het halletje waar wij wel mogen komen om de olijfolie op de pallets te laden wordt de olijfolie in flessen gedaan. Er staat een jongedame aan een soort van tap of aanrecht. Ze pakt steeds enkele flessen van een metershoge pallet en een voor een laat ze deze vollopen met olijfolie. Ze heeft een Ipod en zingt intussen zachtjes mee met haar favoriete muziek. Als de fles vol is slaat ze met een rubber hamer de dop er op en klaar. Vervolgens draait de fles langs een etiketteermachine en het proces van pluk tot en met vullen van de flessen met heerlijke olijfolie van ongespoten olijven, is afgerond.  Wanneer ik even help de flessen op een pallet te zetten valt me op dat de olijfolie lauw aanvoelt. Natuurlijk wil ik weten hoe dat komt en het blijkt dat er warmte vrij komt bij het scheiden van het water en olie uit de olijven. Dit gebeurt in een centrifuge. Daarom is de olijfolie, direct na het persen lauw. Ze vertellen me dat bij het persen  de temperatuur niet boven de achtentwintig graden mag komen, anders verlies het de goede kwaliteit. Achter de schermen, waar wij niet mogen komen gebeurt natuurlijk nog van alles. De olijven worden gekneed, geperst en de pitten worden verwijderd. Deze gekneusde pitten worden weer opgevangen en gebruikt als brandstof. De pure olijfolie wordt opgevangen en gefilterd. Soms wordt het niet gefilterd, dat is afhankelijk van wat men apprecieert.  Deze eerste persing is de beste en wordt niet gemixt met andere olijfolie of plantaardige oliën. In het verleden is er een schandaal geweest in Italië, waar extra virgin werd verkocht, maar deze was gemixt met andere oliën. Ook Spanje kent een heel naar verhaal. Door invoer van produkten uit  Frankrijk werd olie zeer giftig en stierven veel mensen door het gebruik hiervan. Maar dat is tientallen iaren geleden. Er is nu veel meer controle op. De gebrachte olijven worden gewogen en wanneer je meer dan zeshonderd kilo hebt, wordt het apart voor je geperst. Zo ook de vracht van Dennis. Heb je minder dan wordt het gewicht bepaald en gemengd met de olijven van andere aanbieders en krijg je naar gelang het aantal kilos olijven, flessen olijfolie terug.  Een goed systeem. Toch is er wat onenigheid over de aangeboden vracht en moet er evenmonderhandeld worden.  Het persen wordt direct afgerekend en de vrienden van Ddennis nemen de olijfolie mee in de bestelwagen omdat wij moeten gaan eten en Dennis is te moe om nog te wachten.  We rijden nog even langs hun huis  zodat Dennis zich kan verkleden. Dan rijden we naar een leuk restaurantje in Alhama de Murcia en  vinden een tafeltje voor vier personen. Het is er druk  en het  duurt even voordat de vaat en resten van de vorige genieters zijn opgeruimd. We bestellen wijn en een maaltijd van salade vooraf en friet met babygoat. Oftewel  boutjes van jonge geitjes. Het smaakt best. Lekker stokbrood erbij en een heerlijk glaasje wijn. Als toetje een kopje koffie. De dag is omgevlogen. Nadat we Dennis en Jenny thuis hebben afgezet en de olijfolie is ingeladen vertrekken we richting Bolnuevo. We hebben allebei wat last van de rug door het lange staan maar na  een goede nachtrust zal dit wel weer over zijn.  Een ervaring rijker en vijfentwintig liter olijfolie extra virgin voor  slechts twee en twintig euro per vijf liter, genieten we nog even gezellig na van deze dag.  De meeste olijfolie heeft al een bestemming  en de overige flessen vinden vast een nieuwe eigenaar. Ik weet dat ik er Dennis en Jenny een plezier mee doe en dat ik nog meer kan halen als mensen  van de camping het willen hebben.  Lekker slapen zo, .........hoop ik, maar er klinken al regendruppels op het dak ........ dat betekent een minder  goede nachtrust als het blijft regenen...... we merken het wel.....slaap lekker allemaal.