De verjaardag van Henk, eten bij Jannie en Lammert, barbecue bij Chris en Nel en we klaverjassen!

 14 januari. Het is een mooie dag maar wel fris. We gaan vandaag met een groep naar de mijnen van Mazarron. We zijn er al eens geweest maar onze buren nog niet. En Chris en Nel ook niet. We parkeren op het kleine parkeerplaatsje en zorgen er voor dat er niks kostbaars in de auto blijft liggen. Er wordt nogal eens een poging gedaan om in de auto's in te breken. We wandelen van ruïne naar ruïne en zijn wederom onder de indruk van het "uitgespoelde" landschap. De vele kleuren aarde. En de enorme troep. Zo jammer dat men dit gebeid niet schoonhoudt en als museum exploiteert. Er ligt hier zoveel afval in de bermen dat ik er af en toe een beetje verdrietig van wordt. Zo schoon als Nederland is, zo smerig is het hier. Men dumpt hier gewoon alles in de natuur! Het milieu wordt hier wel heel zwaar belast. We wandelen verder en stappen over kloven en uitgesleten geulen. De schachten zijn indrukwekkend en natuurlijk gooien we er een steen in om te ontdekken hoe diep de schacht is. Het duurt menige seconde voordat met een doffe plof de steen de grond raakt.  Honderd meter? De rekenwonders onder ons diepen een formule uit hun geheugen en  vermoeden dat het zeker honderd meter is. Eng om over de rand te kijken, mede omdat alles slecht onderhouden, of liever gezegd, niet onderhouden is. Tegen etenstijd vinden we een mooi plekje in de luwte, om de meegebrachte boterhammen te nuttigen. Daarna lopen we verder. Het is ongelooflijk hoe het terrein veranderd is sinds de wateroverlast. Diepe geulen hebben de paden veranderd in nauwelijks begaanbare weggetjes vol stenen. Het is oppassen geblazen. Een weg is bijna helemaal weggespoeld en Jannie loopt een eindje vooruit om te kijken of we er door kunnen. Dat lukt en voorzichtig lopen we de steile weg naar beneden. Zonder glijpartijen. Enkele schachten zijn met een hoge betonnen rand beveiligd. Op het hoogste punt heb je een mooi uitzicht over de omgeving. Het is helder weer en we kunnen heel ver kijken. Maar achter de heuveltjes is het het best vertoeven. Potverdrie wat is de wind koud. Marijke heeft haar kabouterjas aan met muts en ik denk dat het een hele beste keuze is. Lekker warm en dik. Ook ik heb de winterjas aan gedaan en ben er blij om. Nadat we nog een stuk gewandeld hebben en via trappetjes en door gebouwen zonder ramen op de terugweg zijn, vinden we dat het toch de moeite waard was om er weer eens te zijn. Een koude maar zonnige zaterdag met gezellige mensen die op hun eigen tempo het veelkleurige mijnenterrein hebben kunnen verkennen.

15  januari, Henk is jarig! Gisteren hebben we, terwijl Henk en Marijke Sequence speelden bij Lammert en Jannie, de vlaggetjes en ballonnen opgehangen. Samen met Anja en Han. Zij hadden de ballonnen al opgeblazen en aangeregen dus dat scheelde een heleboel werk! Die middag rond enen vertrekken we gekleed in ons beste pak, naar de WOK. Oftewel de chinees in Puerto de Mazarron. We parkeren en wandelen gemoedelijk naar de ingang. Tot onze verbazing zit het restaurant tjokvol! Marijke en Henk hebben gereserveerd en tussen al de genietende mensen is een tafel  nog leeg, maar netjes gedekt. Eenmaal gezeten en met een lekker drankje naar wens in de hand, zingen we  en proosten we op Henk. Onze man met de meeste levenservaring in ons midden! Dat klinkt veel leuker dan wanneer je zegt de oudste ;).   De cadeautjes worden aangereikt en Henk is blij met de heerlijke wijnen en een flesje voor het geval het echt koud wordt. We gaan voor de eerste gang langs de koeltafels met heel, heel veel lekkere gerechten en schalen met vis en vlees, en groente om zelf samen te stellen en te laten wokken. Sin salt! Klinkt het steeds want de kok is nogal kwistig met het zoutvat. Gezellig genieten we de maaltijd. We lopen nog eens langs en ieder van ons schept op wat men belieft. Glaasje witte of rode wijn er bij of water voor de bob. Het wordt een hele gezellige middag en nadat we nog een toetje hebben genoten biedt Henk ons nog een kopje koffie aan. Het was verrukkelijk! Gezellig en gemoedelijk. We keren huiswaarts. Het is maar 10 minuutjes rijden dus we zijn ook zo maar weer op de camping. Een fijne middag om op terug te kijken.

22 januari, de tweeling Siebe en Arne zijn jarig dus even rond koffietijd via  facetime bellen. De clownshoedjes op, toetertje in de hand en bellen........ ja hoor daar zien we papa Menno al die de kinderen roept. We zingen uit volle borst en ze vinden het prachtig. De kleine snoetjes verdringen zich voor de display en de blijde gezichtjes doen ons goed. Het cadeautje is er al en ze vertellen enthousiast over de trein. Ook Fenna en Yfke komen even in beeld en Mayke die druk in de keuken is met het bakken van de traditionele verjaardagstaart maakt even tijd voor een digitale knuffel. Dan zwaaien we nog even en "hangen op". Heerlijke blije kinderen zijn het toch!  Om op te vr......l

De dagen vliegen voorbij! Het is al weer dinsdagavond 24 januari. We hebben vandaag een mooie wandeling gemaakt. Een van de bekende Oostenrijkroutes. Er zijn er drie, die elkaar hier en daar een beetje kruisen geloof ik. Maar deze hebben wij nog niet gelopen. We zijn met een hele grote groep, wat wel gezellig is. Je praat even met de een en dan weer met de ander. De wandelaars die moeite hebben met klimmen zijn thuis gebleven. Op aanraden van ons. Omdat het een lange route is. Het landschap is overwegend droog maar wel veel groener dan andere routes. Vandaar de Oostenrijkroute genoemd. Zo hebben we een Marliesroute, een Nolleke-Pastranaroute, de route achter het kerkhof, de Rietvallei etc. Na elke wandeling wordt een lekker glaasje en een tapasgerechtje genoten op het terras bij Miguel of Carlos. En soms bij Oasis.

Onderweg zien we van alles. Behalve de natuur, het panorama, en de stenen op het pad..... Een kudde schapen wordt bijeengehouden door de schaapshond. De herder is nergens te bekennen, maar zal ongetwijfeld ergens op een rots zitten te sokken breien!  Pittig stukje lopen, maar voor ons doorgewinterde wandelaars goed te doen.  We houden immers wel van een beetje uitdaging!  Chris heeft de Garmin bij zich en registreert de route en zet deze in het google-earth programma . Zo kan iedereen de route nog eens bekijken en bewaren om later nog eens te lopen. Bv.  Weer een mooie zonovergoten dag met een leuke activiteit. Wat zijn wij 60 plussers goed bezig! Het is echt ongelooflijk hoe  sportief men bezig is hier. Men wandelt, tennist, golft, jeu de boulet en erna....een lekker glaasje bier of wijn! Alles op zijn tijd..... om fit te blijven.  

De volgende avond zijn we bij Jannie en Lammert uitgenodigd. Eerst met zijn zessen bami eten in de voortent, jawel met pindasaus en augurkjes en kroepoek. Alles er op en eraan. En het was verrukkelijk. Een lekker toetje na en uitbuiken maar. Het wordt al wat frisser en voor het Sequencespel zitten we in de caravan. De aanwezige fanatieke spelers worden per paar verdeeld. Ik speel met Marijke en Jannie met Henk, Louis speelt met Lammert. De kaarten worden bekeken, en de eerste wordt op tafel gelegd om een Sequence te kunnen maken, het eerste fiche gelegd. Een nieuwe kaart wordt van de stapel gepakt en toegevoegd aan de vier in de hand. Steeds wordt gekeken waar men, strategisch een nieuwe sequence kan leggen, voor het geval de vorige geblokkeerd is. Al spelende is het koppel Lammert en Louis die het eerst een sequence legt! Nu nog eentje en zij hebben dit potje gewonnen. Er wordt flink gelachen om de gein die intussen gemaakt wordt. De polifinario  en de kruut laten zich horen en wanneer ik even, aan het begin van een volgend spel niet oplet, ligt Marijke blauw van het lachen bijna onder de tafel. Want........ ik was in de veronderstelling dat we nog beginnen moesten..... maar het bleek dat al drie spelers een fiche hadden gelegd. Dus toen ik heel rustig een fiche van het bord schoof ( de andere twee had ik helemaal niet gezien) met de mededeling dat het bord wel leeg moet zijn voor we beginnen......... kwam Marijke haast niet meer bij. Het was echt knoertgezellig! Of dit woord bestaat moet ik nog opzoeken, maar jullie snappen wel dat dit aangeeft dat ik lekker gelachen heb en eenmaal onder mijn dekbedje niet slapen kon en nog lag na te  genieten en ....in de lach schoot om al de gekkigheid.  Louis en Lammert hebben gewonnen. Maar ook wij hebben een mooie score behaald. jannie en Henk hadden minder geluk en konden geen dubbele sequence leggen, maar daarom niet getreurd.  Weer een mooie avond...........  

Het is zaterdag en vandaag barbecuen we bij Nel en Chris, Tegen vieren gaan we naar hun plaats en zitten in de voortent vandaag, omdat het nogal fris is. We hebben twee stoelen, wat bestek en glazen en het kacheltje meegenomen. Het laatste om bij te verwarmen, want met zijn vieren lukt het niet om met lichaamswarmte de ruimte op temperatuur te houden. Het is behaaglijk in de tent  en  intussen heeft Chris de kooltjes al gloeiend. Nel zorgt voor de kaas, stokbrood en wijn en de eerste gemarineerde lapjes liggen al op het rooster. Het is een superfijne barbecue. In no-time is het vlees gaar en smakelijk. Nog even de deksel er op voor het nagaren en dan knijpt Chris het eerste lapje tussen de tang en legt het op het bord. Chilisausje  erbij of knoflooksaus.....het is maar wat je het lekkerst vindt. Glaasje rosé.....wit wijntje.... wat hebben we het weer goed.  Stokbroodje met kaas, komkommertje, tomaatje, alles wat nodig is voor een gezonde maaltijd is aanwezig. Na het barbecuen geneiten we een lekker fruittoetje en daarna  wassen we af. We drinken een bakje koffie samen voordat we aan het klaverjassen slaan. Ik speel tegen drie doorgewinterde klaverjassers. Nel kent het al vanaf dat ze kon lezen en ook Chris speelt dit kaartspel al zijn halve leven. Ik heb het een week of zes geleden geleerd..... maar.....we spelen bijna gelijk! In het zelfde potje, de 16 e, bereiken we de eindstreep maar onze tegenspelers hebben gewonnen. Zij hebben het laatste potje gewonnen, vandaar. Dan is het tijd om naar huis te gaan.  De stoelen, kachel en bestek worden meegenomen en na een hartelijk welterusten zeggen gaan we naar onze plaats. Brrr het is koud in de caravan. Nog even het kacheltje aan, nog even de mail checken en lekker slapen.....