Dansend het nieuwe jaar in, wandelen, kaarten, visites

19 januari 2017 - Heerenveen, Nederland

Tsjonge, ik ben wel een beetje achter met het schrijven. Eerst maar een verslagje van  Sylvesteravond. door het vele gebruik van de IPad ook de routine een beetje kwijt op de laptop en regelmatig vergis ik me, in het gebruik. Ik ga nog net niet met de muis over het beeldscherm, maar lastig is het wel om weer te wennen aan het schrijven en het toetsenbord.

Oudejaarsavond wordt hier op de camping door velen gevierd in de social room. Gino een van de gasten en zijn vrouw, maken de zaal "feestklaar" en versieren de tafels. Die middag ga ik met Gertrude even naar de social room, om te kijken of we nog wat moeten doen. maar alles is al klaar. We hoeven hier niets aan toe te voegen. Op onze groepspagina van de vrienden van camping Mazarron, hebben we aangegeven wat we willen maken. Bijna iedereen heeft aangegeven wat men voorbereidt aan hapjes waardoor we meer variatie hebben en ook niet te veel. Die avond vertrekken we op tijd naar de feestzaal en komen onderweg al mensen tegen die net als wij, een tas met lekkers dragen. Eenmaal in de zaal is het al redelijk vol. iedereen heeft zijn/haar best gedaan en er staat een keur aan lekkere hapjes op tafel. Hartige taart, worstjes, pizza, gevulde eieren, stokjes met van alles er aan en salade en zalm. Chips, zoute stengels en drank. de bar is gesloten vanavond en iedereen brengt zijn eigen bier, wijn, Moscatel, water, etc mee. Ook onze Oostenrijkse vrienden en Werner, Emmy en Carl, onze overburen, hebben van alles gemaakt en het duurt dan ook niet lang of er komt een bordje met een zelfgemaakte salade onze kant op. Ook het heerlijke toetje van Emmy was heerlijk. Het is maar goed dat het een dansavond is anders waren we meteen een kilo aangekomen. Maar als dansgrage groep, zullen wij daar geen last van hebben. De hele avond is knotsgezellig. Er wordt gepraat, gedanst en plezier gemaakt. Tegen negenen halen wij de carpaccio op omdat we deze niet in de warme zaal wilden laten staan tot het gegeten werd en delen dit aan onze tafel uit. Er wordt met smaak van gegeten. Tegen twaalven is iedereen behoorlijk verzadigd en men zegt vaker "neen" als men langs komt met nog een schaal lekker hapjes. Dan is het bijna  twaalf uur. Gino heeft zijn feestpruik opgezet en begeeft zich met enkele organisatoren naar het podium. daar is de paellapan professorisch opgehangen. Met een pollepel worden de seconden weggeslagen10-9-8-7........ maar dan een hels kabaal! de hele stellage valt om. Toch gaan de seconden door en nu worden de seconden op de liggende pan weggeslagen. Iedereen ligt natuurlijk in een deuk.  .......4-3-2-1-0.........Gelukkig Nieuwjaar! Zalig Nieuwjaar! De beste wensen, vooral gezondheid en geluk, wordt elkaar toegewenst. De champagneflessen worden ontkurkt. De meesten weten wel hoe dat moet, een enkeling laat de kurk toch weer door de zaal vliegen. Gelukkig geen bril geraakt. De Nederlanders geven drie zoenen en de Duitsers en Fransen twee. Een "door elkaar geloop" van de hele menigte! Men wil vooral de eigen vrienden de beste wensen, persoonlijk, overbrengen.

De vrienden die thuis in de caravan de avond hebben doorgebracht komen nu ook om gelukkig nieuwjaar te wensen en het wordt nog weer een gezellige boel. Maar dan is het mooi geweest en wordt het opruimen. Alles wat weg kan, verdwijnt in de grote plastic zakken en wat me moet naar de caravan wordt in de eigen tassen gedaan. Ook de kurk van de champagnefles gaat traditiegetrouw met ons mee. een mooi begin van het nieuwe jaar 2017. Dochterlief Mayke is jarig en broer Jos, dus straks over enkele uurtjes bellen. Welterusten allemaal.

Het is prachtig weer. We genieten van het zonnetje en zijn de hele dag buiten bijna. Ik moet een stukje terug in de tijd en nu ik dit schrijf en het buiten regent, stormt en gesneeuwd heeft in de bergen, is het niet gemakkelijk om het warme zonnetje op mijn huid te voelen. Er is dinsdag een wandeling gepland, maar ik ga deze keer niet mee. een virus heeft mij even te pakken dus rust. Donderdag gaan we naar Cartagena, excursie naar de fabriek licor 43. met een groep van 20 personen. Dan wil ik fit zijn, want ik ga mee, als initiatiefneemster van deze excursie. de route is intussen door de computerdeskundigen uitgevogeld en in het navigatiesysteem vastgelegd. ik kon de coördinaten nergens vinden op hun site en ook niet via internet maar de bikkels in het zoek hadden nog een programma waarmee we de coördinaten toch nog boven water konden halen. dat scheelt een hoop gezoek, want uit ervaring weten we dat je heel gemakkelijk verkeerd rijdt en dan niet meer bij de fabriek uitkomt.

De dagen vliegen hier voorbij. Er wordt getennist, gebouled, gewandeld en gekaart. lekker gegeten en bezienswaardigheden bezocht. De kanonnen, de drie Koningen, visites afgelegd en bij elkaar een kopje koffie gedronken. zo maar, spontaan.  

Er is zoveel te doen dat ik aan lezen nog niet echt toe kom. Breien, krant lezen, kaartjes schrijven, mijn gekweekte wonderbomen verzorgen, hh in de caravan, boodschapen doen, excursie en uitstapjs, tennissen, jeu de boulen,  even facetimen met de kids, Merle en Eline. Dat doe ik meestal onder het eten koken. Dan hebben zij ook even tijd.Tot ze geroepen wordt dat ze aan tafel verwacht worden. er is zoveel te doen. en ik wil nog verder met het boek ovemijn vader tijdens zijn gedwongen verblijf in 1943-45 in de Harz

Intussen zijn er al enkele dansavonden geweest en we genieten van het linedance-spectakel met een hele groep. De aanwezigen die niet dansen genieten er ook van. We dansen bijna de hele avond en hebben er plezier in.  Met een groepje oefenen we opdat zij de dansen ook weer onder de knie hebben. Jannie had nog een dans gevonden  op internet en die hebben wij bijna onder de knie.

15 januari. Henk is jarig en heeft ons uitgenodigd voor een etentje bij de Wok. rond  13.15 vertrekken we. Het waait heel hard en tijdens een rukwind met heel veel zand, worden de gasten die meegaan bijna omver geblazen. onderweg zien we vlak voor ons een palmboom afknappen en met een gigantische dreun om het trottoir neerkomen. Gelukkig liep er niemand. Toch schrik je ervan. Wat later stappen we uit op de parkeerplaats. We hoeven de jurken en rokken niet bij elkaar te houden, want de mode van de dames is, behalve broeken, tegenwoordig wat minder wijd.  

Eenmaal binnen in het restaurant is het lekker warm en .....mudvol. Wel gezellig, maar ik had het niet verwacht. Marijke had een tafel gereserveerd en deze staat keurig gedekt op ons te wachten. Nadat de eerste bestelling is opgenomen, verblijden we Henk met de cadeautjes en uit volle borst wordt er "Lang zal hij leven" gezongen.

De vorige avond hebben Anja en Han  en wij de versiering al opgehangen aan de voortent. Henk en Marijke waren bij Jannie en Lammert dus konden wij al rond 21.00 uur de versiering ophangen. Han en Anja hadden de ballonnen al opgeblazen. Dat was voor ons dus een makkie en wij hoefden alleen nog te helpen met ophangen van de vlaggetjes en ballonnen.

We genieten van de heerlijke maaltijd en sluiten af met een lekker kopje koffie. Tegen vijven zijn we weer thuis en gaan met zijn allen naar Lammert en Jannie waar we nog een afzakkertje nemen. Er wordt heerlijk gelachen en gedold omdat Lammert een speciale outfit wil voor Carnaval. Verder vertel ik niets, dat moeten jullie maar afwachten. Een geslaagde verjaardag voor Henk en ook Marijke. Dan wordt het maandag en Smorgens krijgen we een mailtje dat Klazien en Jento en Lammie en Wim op visite komen. IK zorg voor de koffie met lekkere appelkoek en bereid vast de lunch voor. rond 13.30 zijn ze er en zoals altijd vliegt de tijd. na de koffie en appelkoek en de lunch, wassen we snel af en maken een wandeling over de camping en door het dorp. Bij de sculpturen worde foto's gemaakt en weer overvalt ons een enorme rukwind met heel veel zand. Het zand prikt tegen de blote benen en het knarst tussen de tanden. Gelukkig is het prachtig weer en bij restaurant Oasis drinken we wat op het terras. Dan gaan we nog even binnen zitten voor een tweede glaasje want de zon is achter een wolk verdwenen en dan koelt het sterk af. Wat later lopen we terug naar de camping en gaan nog even bij Ineke langs die nu thuis is. Klazien koopt er een mooie ketting in blauwtinten. Dan is het tijd om te vertrekken en omdat Klazien en Jento opzoek zijn naar een appartement lopen we nog even mee en wijzen de huisjes aan die te huur zijn. Een gezellig bezoek van onze Friese kennissen is voorbij en we zwaaien hen uit. "Oant sjen"

Die avond is er nog genoeg te doen en voor we er erg in hebben is het al weer tijd om te gaan slapen. Welterusten.......

De volgende dag is het een wandeldag en tegen half elf rijden we naar de receptie. Een grote groep wandelaars staat al te wachten, de mensen begroeten elkaar en er zijn auto's genoeg, dus iedereen kan mee. deze dag is de route, bekend, omdat deze in het begin van het seizoen al een keer gelopen is. Voor ons nieuw want we kunnen ons beide niet herinneren dat we deze al eens gelopen hebben. Het weer is goed maar koud. Ik had toch beter de lange broek aan kunnen doen! De route is een van de mooiere en al lopende tussen de bergen valt het met de kou nog mee. De wind is koud en als we bij het kerkje waar we lunchen, op de grond zitten trekt het koud op. Toch maar even een fleecejasje op de grond. 

Na een half uurtje lopen we terug. Bij elkaar toch een kleine 10 kilometer berg op en af gewandeld.  Het was een middelzware route vanwege de stijgingen, maar voor de gemzen onder ons een makkelijke. Het blijft uitkijken want de losse stenen zijn verraderlijk. Voor je het weet glijd je onderuit.

Die middag heb ik nog tijd om de was te doen en we hangen uit voorzorg alles maar in de voortent, mede, omdat we er woensdag niet zijn. Louis hangt een paar extra lijnen op zodat ik alles kwijt kan.

We zijn uitgenodigd bij Nolleke en Hans om te eten en te kaarten en tegen zessen gaan we hun kant op. Het is lekker warm in de voortent en de tafel is al gezellig gedekt. Hans schenkt de wijn in en we praten gezellig een poosje en genieten van de toast met kaas. Daarna eten we van de heerlijke vegetarische nasi, met gebakken ei en salade. Het smaakt verrukkelijk.  Een heerlijk fris ananastoetje met room en ijs toe. wat hebben we het weer goed. Na het eten spelen we het kaartspel duizenden. er wordt heerlijk gelachen, mede om Louis die toch een poging waagt om de spelregels enigszins aan te passen. Hans en louis zijn steeds de laatsten die uit kunnen legen, maar aan het einde van de avond is het hans die wint. Het was reuze gezellig en we nemen revanche binnenkort bij ons! Met een lekkere maaltijd vooraf! 

Woensdag 18 januari 2017. Het is fris buiten en nu we zo meteen de bergen in gaan, voor een bezoek aan Hans en zijn vrouw Jos en de honden Kaiser en Lady, is het verstandig om warme kleren aan te doen. Een laagje extra is niet verkeerd. We vertrekken om 0.900 uur en er wordt, echt waar, sneeuw verwacht.

Om negen uur vertrekken we en tanken nog even bij de Repsol. Het waait behoorlijk en er is veel bewolking. als we richting Alicante rijden begint het al een beetje te sneeuwen. Niet veel, maar we zien in de bermen al wat meer liggen. Een hartelijk weerzien met Hans en Jos volgt als we aankomen in Umbria de la Zarza, bij Pinoso. Chris heeft zijn oud-collega al jaren niet meer gezien. We drinken gezellig een kop koffie met zelfgebakken cake erbij. Nel heeft een lekker flesje wijn voor ze ingepakt in een van haar befaamde, zelfgemaakte tassen. Er volgen een paar gezellige uurtjes. De mannen worden nog even weggeroepen omdat de nieuwe boiler binnen is.  Hans is blij dat hij een paar sjouwers heeft, want het ding moet wel naar boven. Jos laat nel het huis zien en we genieten van haar enthousiasme. De tuin is prachtig, maar het is ontzettend koud. Vooral de noordoostenwind maakt het dat het nog kouder aanvoelt. We gaan gauw weer naar binnen en kruipen bij de kachel welke op de hoogste stand brandt. we drinken gezellig een wijntje, (ik water) en kletsen bij. tegen half drie vertrekken we naar het Spaans huiskamerrestaurant waar we hartelijk welkom worden geheten.

De hele middag heeft het gesneeuwd maar het is niet blijven liggen. Ook terwijl we aan tafel zitten, sneeuwt het nog. we genieten van de gerechten die Maria gemaakt heeft. Het smaakt verrukkelijk. Ook Chris en Nel vinden het eten heerlijk en het kan het kerstdiner evenaren. Het is er zo gezellig en warm en er wordt zo liefdevol voor ons gekookt. Na een heerlijk toetje van ijs met slagroom en een likeurtje, drinken we nog een kopje koffie. Cappuccino, solo en americano, het is allemaal even lekker. Na een hartelijk afscheid en natuurlijk de rekening betaald te hebben (het is niet te geloven dat het kan voor zo weinig geld) rijden we terug naar Bolnuevo. Onderweg zien we dat het steeds meer wit is. De velden en bergen zijn met een laagje sneeuw bedekt. Dat belooft wat. Ja hoor de volgende dag krijgen we een berichtje dat er een al sneeuw gevallen is bij Hans. De wegen zijn onbegaanbaar en de stroom is uitgevallen. Natuurlijk kan ik het niet laten om te vragen of het van het weer komt of dat hij de nieuwe boiler soms heeft aangesloten. :D

Vanmorgen gezellig een poosje met Siebe en Arne gekletst op face time. Ze zijn zondag jarig, worden drie jaar en weten al goed wat dat betekent. Visite, cadeautjes, feest en taart! Ze willen graag een sneeuwpop-taart van mama. Mayke bakt de leukste kindertaarten en steeds een ander onderwerp. Heerlijk om de kinderen even te zien.

Als het even droog is loop ik met de kaarten voor Siebe en Arne naar de post. Het waait hard en de wind is ijzig koud. Winterjas aan en muts op. Handen in de zakken want het is genoeg als mijn neus er af vriest. Chris en nel zitten achter het raam in hun caravan en als ik hen vertel dat er een pak sneeuw ligt bij Hans en de wegen onbegaanbaar zijn, roept Nel: "Maar goed dat we gisteren gegaan zijn".

Potverdrie, dit weer zijn we al enkele jaren net meer gewend. Het is echt steenkoud. De camping staat weer blank en ook de rivier is weer vol en het gele, met zand gevulde rivierwater stroomt weer meters de zee in. Na enkele foto's gemaakt te hebben van de besneeuwde bergen, heb ik me omgedraaid en ben snel weer naar de caravan gegaan. De was droogt intussen in de caravan, want het wordt in de voortent echt niet droog nu, tenzij ik er een kachel inzet. Merle belt op face time dus ga ik nu mijn kleinkind aandacht geen. Kopje thee erbij.......heerlijk.Tot de volgende  keer!

7 Reacties

  1. Gertrude Hruscha:
    19 januari 2017
    Ausführlich und schön beschrieben.
    Gertrude und Walter
  2. Evert en Evelyn:
    19 januari 2017
    Het is weer een heel verhaal, zo ben ik ook weer een beetje op de hoogte van wat wij afgelopen maand gemist hebben. Dank je wel en mijn complimenten. Wij hebbben het bijzonder druk in NL gehad, maar wel heel gezellig. Groetjes van ons.
  3. Tonnie en ad bos:
    19 januari 2017
    hoy hoy wauw weer mooi geschreven jammer dat het zo koud is bij jullie hier min 10 gr maar overdag n lekker zonnetje
  4. Ineke.hoevenaar:
    20 januari 2017
    Weer mooi en leuk verteld Betty.
  5. Janny Wilbrink:
    20 januari 2017
    Dank je Beppie voor dit heerlijke verhaal in het nieuwe jaar. Goed te horen (= lezen) dat het ondanks regen, sneeuw, wind en kou goed met jullie gaat.
  6. Cobie:
    20 januari 2017
    De tijd vliegt inderdaad we zijn alweer over de helft van onze tijd hier. Dan moet het weer nu toch echt beter gaan worden hoor! Bedankt Beth voor je mooie verhaal!
  7. Nolleke:
    20 januari 2017
    Weer een heerlijk verhaal