Jaarwisseling, strandfeest, bergwandeling

Wat een mooi einde van 2019 voor de campinggasten van Camping Playa de Mazarròn. Tenminste voor diegenen die het leuk vinden om het te vieren. Er zijn gasten die het met een klein clubje in de voortent vieren, met vast hele lekkere hapjes, drankjes of een maaltijd samen. Anderen zoeken een geschikte locatie ergens in ons dorp of in Puerto de Mazarròn. Wij en een hele grote groep vierden het samen in de Social Room. Gino en Ada zorgden voor de muziek en smiddags is de zaal al versierd en ingedeeld. Op elke tafel worden de reserveringen door middel van een naambordje kenbaar gemaakt. Servetjes zijn klaargelegd. Het ziet er echt feestelijk uit.

We hebben nogal wat feestjes deze week. De 29 ste vierde Ushi haar verjaardag bij Vigos, en we hebben een heerlijke maaltijd genoten in goed gezelschap. Emmy had voor een lied gezorgd en ook Klaasje en Hannes, de laatste had zijn gitaar mee, hadden nog enkele liedjes voor ons gekopieerd waardoor iedereen kon meezingen. Een klein meisje dat met haar moeder even stond te wachten achter onze tafel, omdat ze naar het toilet moest, was onder de indruk van de gitaar. Hannes pakte de gitaar en speelde een Spaans liedje en meteen begon ze te dansen! Zo puur! Moeder zong mee en was net zo vertederd als wij.  

30 december een dag om van alles te doen. Tennissen in de ochtend, een uurtje, met Waltraud, Anja en Helmut. Waltraud kwam niet, daarom viel Peter in die er al was en het uur voor ons tenniste en een uurtje langer gebleven is.  Later bleek dat door een misverstand Waltraud er niet was. 

Dan wordt het 31-12. Boodschappen halen en wat huishoudelijke taken afronden stonden nog op het programma en natuurlijk de oliebollen bij Helma ophalen. Tradities houden we in ere, zoveel als mogelijk.  Wassen doen we wel in het nieuwe jaar. Die avond gaan we om 20.00 uur naar de Social Room. Nel neemt koffie en drinken mee en wat lekkers en wij de hapjes en oliebollen, een restje witte wijn en wat limonade want we zijn niet van plan om de hele avond wijn te drinken. 

De zaal is al redelijk vol en na een uurtje kan er, op de Zweedse tafel na, geen mens meer bij. Alle stoelen zijn bezet. Gino regelt de muziek en al gauw gaan de beentjes van de vloer. We hebben de chique Kerstkleding vervangen door wat meer casual kleding. Wel zo gemakkelijk als je aan de zwier gaat. Heerlijk om vanavond weer te dansen op gezellige dansmuziek. Af en toe is er een linedance er tussendoor en een groepsdans. De sfeer is geweldig goed. We genieten enorm van de ontspannen sfeer. Zoveel nationaliteiten bij elkaar, zoveel schik en saamhorigheid..... Klaasje en Hannes komen wat later ook nog. Zij hadden eerst een samenkomst met eten bij de WOK. Greta en Koen zijn intussen ook van de partij en er is echt een gezellige sfeer. Iedereen heeft hapjes gemaakt en er wordt zoveel rondgedeeld. 

Een kwartiertje voor middernacht wordt de paellapan opgehangen en de soeplepel klaargelegd. Op de tafels worden druiven uitgedeeld 12 voor elke klokslag één! Traditie! ( je moed ook rood ondergoed aan, dat heb ik vergeten) Echter voor het zo laat is heeft Louis de helft van mijn druiven al genuttigd, niet wetende dat die voor de aftelling zijn van de jaarwisseling. Gauw worden er een paar tomaatjes en olijven voor in de plaats gelegd. Dat zag ik terwijl ik aan het dansen was!  Chris en Louis maken er een grap van! Maar voordat ik terug ben van het dansen hebben ze toch de druiven maar weer aangevuld. Lekker gelachen hierom!  Dan is het 1minuut voor de jaarwisseling. Iedereen zit (of staat weer)  op zijn plaats en Gino telt af en slaat bij elke kloslag met de soeplepel op de paellapan:  12-11-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1.....Feliz Año Nuevo,  Happy Newyear! En daar zitten we dan met een mond vol druiven! Hahaha, iedereen kauwt ze snel op om vervolgens hun dierbare partner, vriend, vriendinnetje een heel gelukkig Nieuwjaar toe te wensen, een kus en het glas te heffen, na het ontkurken van een fles lekkere champagne! En dan gaat men de tafels langs, alle bekenden krijgen een omhelzing en iedereen wordt een heel gelukkig en vooral gezond nieuwjaar toegewenst. Het is even een wirwar van mensen die elkaar geluk toewensen. Ook Evert en Evelyn in rolstoel, komen nog, Henk en Marijke zijn er. Het wordt nog een gezellige boel. De hapjes zijn bijna op. Gelukkig hebben we niet te veel meegenomen. De oliebollen zijn verorberd en de glazen leeg.  Nog een poosje hebben we gedanst maar merken dat we moe zijn. Tegen 13.00 uur gaan we huiswaarts. De tafel wordt nog even van lege flessen en lege bordjes ontdaan en de poncho om de schouders geslagen en jassen aangedaan. Want we zijn bezweet en het lijkt fris buiten. Ook hebben we Gino bedankt voor het organiseren van de avond! Vuurwerk hebben we niet gezien, dat is ongebruikelijk in Spanje. Feestverlichting is des te mooier. De hele camping is versierd. En dat geeft een heel feestelijke aanblik. Moe maar voldaan duiken we het bed in, nadat we nog even geprobeerd hebben te bellen en enkele apjes hebben verstuurd. Mayke en Jos zijn jarig. Op de familieapp worden beide niet vergeten en meerdere berichtjes gaan uit en worden ontvangen. Een onrustige nacht volgt, voor mij althans. Louis slaapt als een roosje. Maar ik kan de slaap niet vatten. Te druk in het hoofd en nog met te veel dingen bezig. Het wordt tegen drieën voor ik eindelijk inslaap. 

De volgende morgen is het al ruim over negenen voordat we wakker zijn. We genieten van een licht ontbijt en een warme kop koffie. Gelukkig hebben we geen last van de wijn die we de avond ervoor gedronken hebben doordat we frisdrank (sin azucar) tussendoor hebben gedronken. Wat aanzienlijk scheelt. Hoewel we nooit teveel drinken, kan het je toch overkomen dat je er last van hebt en ongemerkt, als anderen je glas bijschenken, te veel drinkt. Lang leve water en frisdrank. We hebben geen alcohol nodig om plezier te maken.... 

om 12 uur wordt de Nieuwjaarsduik gedaan door een groep kanjers die het koude water niet schuwen. Vanaf 11.00 uur komen we samen op de boulevard om alvast te toasten op het nieuwe jaar en geluk te wensen. Dit jaar zijn Vicky en Clive er niet vanwege hun gezondheid. Zij regelden elk jaar de festiviteiten rondom de Nieuwjaarsduik. 

Er komen steeds meer gasten naar het strand. Het is prachtig weer! Zwemmers en toeschouwers verzamelen zich en om 11.50 uur gaan we het strand op. Badpakken en zwembroeken hebben de Nieuwjaarsduikers al aan, dus geen gedoe meer onder handdoeken á la Bert Haanstra op het strand. Niet dat wij allemaal zo preuts zijn..... maar omdat we het niet nodig vinden om de ongestreken velletjes aan eenieder te demonstreren! 

Je kent vast die mop wel van het echtpaar in de slaapkamer? Nee? Nou hier komt ie! Een wat oudere dame ( op leeftijd dus) had wat meer behoefte aan aandacht van haar man en wilde hem 'bewegen' wat meer aandacht aan haar te besteden.... op een avond had ze bedacht toch maar eens een leuk lingeriesetje aan te doen in de hoop wat meer activiteit van haar man te kunnen bewerkstelligen.... echter geen enkel resultaat.... een kort welterusten een vluchtig kusje en hij was vertrokken in dromeland....

De tweede avond bedacht ze zich en trok slechts de helft van een nog pikanter setje aan......weer geen enkele actie....

De volgende avond, bedacht ze zich en trok helemaal niets aan en schoof zo tussen de lakens..... wat later kwam haar man in bed, draaide zich naar haar om en zei poeslief......lieve schat als je morgenavond in bed komt, strijk je dan je pyjama even?.....

Dus toch maar de duik door een grote groep van echte kanjers, op leeftijd, maar niet bang voor water van 14.5 graad! We kregen nog goeie raad mee van Marylou, er zouden kwallen zitten. Niet bang voor een paar jellyfishes zei ik: "Ach Marylou wenn die Fische mich sehen schwimmen alle schnell weg". Waarom natuurlijk gelachen werd. 

Het werd twee minuten voor 12.00 uur. Allen gaan richting de branding en wachten op het startschot welke door Koen gegeven wordt, door het ontkurken, met een knal, van een fles champagne. En daar komt ie! PANG,!!!! Een fontein champagne vliegt achter de kurk aan, Koen doet er nog een scepje bovenop en zwaait de fles in het rond waardoor ongeveer de hele inhoud op het strand belandt.

De groep pakt elkaar bij de hand en rent de zee in! Even is het heel koud en wordt er naar adem gesnakt. Zelf heb ik er nauwelijks last van want ik ben elke week een paar keer wezen zwemmen. De Nieuwjaarsduikers uiten kreten van de kou, van plezier en ...........van het melden van KWALLEN! En niet één of twee?! Honderden!! Overal kleine roodbruine kwallen!?

Dus iedereen die de beestjes ziet, zwemt direct weer naar het strand. Voordat men eruit is..... sommigen strompelend en struikelend,  vinden ze hun evenwicht weer en lopen snel het strand op. Vele toeschouwers waren nog druk bezig met fotograferen van de capriolen. 

Toch waren een paar van onze vrienden het haasje en kregen een kusje van een glibberig exemplaar. Alex kreeg drie aanbidders op zijn rug. Chris werd door één (vast een mooie meid) verrast en ook Emmy had een beetje last van een close finish met een aanbidder met tentakels! Allen hebben er wat zalf of azijn opgedaan en er later niet veel last meer van gehad. Wat een toestand even! We hebben nog nooit zo snel een duik genomen en weer op het strand gestaan! Het waren er echt heel veel. Je kon ze bijna niet ontwijken. 

Na een warme douche en een klein hapje eten hebben we ons met stoelen, een paar blikjes cola en wat hapjes bij de anderen op het strand gevoegd. Rainer had zijn muziekinstallatie al gereed en er werd genoten van sixtiesmuziek, oer hollandse nummer-één-hits, er werd gedanst en plezier gemaakt. En de meeste strandgasten die we nog niet gezien hadden, werden gelukkig Nieuwjaar toegewenst. Na een paar uurtjes gaan Nel en Chris huiswaarts. Wij blijven nog een poosje om te genieten van dans en muziek en van de gezelligheid. Het is prachtig weer! Om half vijf is het welletjes. Intussen hebben we de truien al aangedaan want tegen de avond werd het  frisser. Bijzonder is het dat het in het begin van de avond, na een paar uurtjes weer veel aangenamer aanvoelt.

Een prachtige 1 ste januari! Vol zonneschijn, gezelligheid en plezier! Geen wanklank, geen oproer, geen gedoe! Geen troep en geen rotzooi wordt achtergelaten. Heerlijk zo.

We appen we nog even met Mayke die weer thuis is, na Oud en Nieuw gevierd te hebben met vrienden. We felicteren haar met haar verjaardag en kletsen even. Ze heeft nog een paar dagen vrij voor haar werk weer begint. Wel fijn, nu ze haar lieve vriendin en achternichtje gaat bijstaan tijdens de bevalling. Afwachten maar, wel spannend. Morgen weer even bellen, dan is Fenna jarig. Ons kleinkind wordt al weer 8. Nog even appjes lezen van o.a. Luc en Wen die ook vrienden op bezoek hadden met Oud en Nieuw en een paar van vrienden en familie. Nog even appen met Eline. Dan nog even de keuken in de voortent in en een makkelijke maaltijd maken en eten. Maccaroni á la mama. Dat gaat er wel in.... 

Om 21.30 duik ik mijn bed in. Louis heeft al een poos geslapen, nog even lezen op de Ereader. Een mooi reisverslag van mensen die in enkele jaren de wereld rondreizen en op verschillende plekken komen waarvan de cultuur en natuur zeer bijzonder is. Die avond ben ik een poosje in Japan doe mee met een thee-ritueel en verdiep me in de Japanse Godsdienst. Een land waar ik zeer waarschijnlijk nooit zal komen maar zo toch even genoten heb van wat anderen meemaken. Net als jullie meegenieten van ons.

Welterusten!

De volgende dag, donderdag 2 januari. Wandeldag omdat oudjaar geen wandeling georganiseerd werd. Louis gaat weer tennissen, dus ga ik in mijn eentje met auto naar de verzamelplaats bij de receptie. Daar wachten al een zestal wandelaars. Na een warme begroeting en nog even wachten vertrekken we in vier auto's om de Perezroute te gaan lopen. Een klein half uurtje rijden richting Cartagena en we parkeren de auto's bij een huis. Er kunnen net vier auto's staan. Met zijn dertienen wandelen we vandaag. De route is  niet zo erg zwaar maar sommige stukjes zijn wel pittig. De omgeving is prachtig. Groene hellingen, maar ook hele stukken ruw en onbegaanbaar. Er zijn meerdere wandelwegen en na een poosje zien we een groepje voor ons klauteren. Een oudere man heeft moeite om een muurtje op te komen en wordt geholpen door de kinderen. Het lukt hem gelukkig zonder te vallen.... we begroeten hen en wensen gelukkig nieuwjaar waarop ook wij spontaan Feliz Año Nuevo horen en happy Newyear!  Leuk!

De wandeling gaat over smalle paadjes en rotsachtige, uitgesleten, droge beekjes. Berg op berg af. Tot we bij een stukje komen waar we allemaal een plaatsje kunnen vinden om te lunchen. Een deel van de groep vindt een plekje op een omgevallen boom. De boterhammen, appeltjes en mandarijnen vinden hun weg. De traditionele tractaties van snoepjes wordt dankbaar aanvaard en we genieten zo een poosje van de natuur om ons heen. Een fazant rent zich het apenzuur om bij ons weg te komen en vliegt wat verderop met ongekende snelheid weg. Of hij er met parner was weet ik niet. Deze dame vond het maar niks met ons om haar heen... 

Na de lunch wandelen we in rustig tempo verder en in de buurt van het grote betonnen waterreservoir zien we op de helling een grote kudde geiten met herder. Een deel ervan heeft rode banden om de nek het andere deel blauwe. Een kleine groep witte. Vast een samengestelde kudde van meerdere geitenboeren. Een mooi gezicht. We hoorden de bellen al rinkelen op een behoorlijke afstand voordat we de kudde goed konden zien. 

We wandelen verder over de top van een heuvel en hier staat wat wind waardoor het frisser aanvoelt. Het is fantastisch wandelweer. Lichtbewolkt en af en toe piept het zonnetje er even door. Dan zijn we weer bij de weg en kruipen, na de rugzakken en stokken in de bagagebak te hebben gelegd, in de auto's. Ton is er al van tussen en gaat niet mee om wat te drinken. Na een paar minuten rijden stoppen we bij het bekende ham en kaasrestautant!  

Dat was een verrassing van Chris! Gezellig! Echter ..de hond mag niet mee! Nu zit het restaurant vol en Hans en Nolleke besluiten dan maar met hond buiten op het bankje te gaan zitten. Dit kan natuurlijk niet vind ik. En ik ga naar binnen en bekijk wat de mogelijkheden zijn. Omdat we in het bijzaaltje zitten opper ik, dat wanneer we de openslaande deuren open laten, de hond in zijn bench buiten kan blijven en Hans en Nolleke mee kunnen genieten van hamen kaas eten. Monique vertaalt het in het Spaans aan de ober en hij vindt het goed! Zo mooi opgelost! Hans en Nolleke genieten mee en we hebben een gezellig uurtje aan tafel met een hongerig groepje wandelaars. Nina zit in haar benche en kan Hans en Nolleke zien en voor ons is het echt niet koud met de open deur. Er wordt ham en kaas besteld. Ik zelf neem een bordje met brood en tonijn. Verse en gedroogde. Heerlijk. Gezouten amandelen erbij. Flesje bitterkas. Zo heeft iedereen besteld wat hij of zij lekker vindt. Een kleintje pils wordt hier in een groot wijnglas geserveerd. Het stokbrood is lekker vers en soms nog warm.

Bij dit restaurant is een winkel waar ze heerlijk gebak verkopen. Na de lunch specialité, koop ik voor Louis een roombroodje, waar hij zo dol op is. Dan rijden we terug naar de camping. Groeten  elkaar na aankomst en ik neem de auto weer mee naar onze plaats. Ik had hem vooraan bij de Social Room geparkeerd omdat we de onze niet hoefden te gebruiken.

Weer een mooie dag. Louis heeft lekker getennist. Het roombroodje met smaak opgesmuld. Even de mail checken, antwoorden waar nodig, de apps lezen ook daar antwoorden waar nodig en finito! Ik hoef niet te koken want er is genoeg maccaroni á la mama over van gisteren! Straks weer een poosje breien aan de lappendeken en moe maar voldaan het bedje in. Nee vanavond denk ik niet aan een lingeriesetje, of een ongestreken pyjama, ik duik na het lezen van een stukje over het zuidelijkste eiland van Japan, mijn bedje in en vertrek naar dromeland, met in mijn hoofd een mooie herinnering erbij en nog vele die komen in mijn fantasie. Buenos noches!