Linedance, een geitenpaadje, jeu de boulestoernooi

Al sinds vorig jaar is het verzoek gekomen om een linedancecursus voor beginners te organiseren. De Franse dame die vorig jaar een paar middagen linedancen heeft georganiseerd is er mee gestopt. Dan wordt er tijdens een dansavond wat geopperd, maar niet concreet gemaakt. Een paar mensen vroegen me of ik het niet wilde doen, mede omdat ik het vorig jaar al gezegd had en er vanwege griepjes  en te weinig voorbereidingstijd niets van gekomen is, dus kon ik ook niet weigeren nu. Dus samen met Monique, zij was al door Lammert benaderd, de stoute dansschoenen aangetrokken en een cursus voorbereid. Zaal besproken, flyers gemaakt en de middag voorbereid.

Dan is het 13.00 uur. We hebben afgesproken wat eerder naar de zaal te gaan om de laatste voorbereidingen te doen en nog even de organisatie kort te sluiten. Zo gezegd zo gedaan. De eerste enthousiastelingen komen al binnen druppelen. Wat later nog meer, en nog meer...... en nog meer.

Monique en ik kijken elkaar even aan en gaan aan de slag Monique heeft de muziek goed voorbereid en alles werkt, dus we pakken het aan. Ik zal de groep van ongeveer 60 personen aansturen door mondeling de dans uit te leggen. Het meest in het Duits want de groep bestaat uit Fransen, Engelsen en het meest Duitsers. Ook onze Spaanse dame, we zien haar altijd op vrijdagavond,  is van de partij. Mannen en het meest vrouwen. Iedereen vindt een plaatsje in de zaal, welke we intussen wat vergroot hebben door de schotten te verplaatsen. En we beginnen met de linedance die ons het makkelijkst lijkt. Echter het duurt even voordat iedereen de draai in de goede richting maakt. Toch gaat het best goed. Onze assistentes Cobie, Nolleke, Ineke en Nel, die de dans al beheersen helpen waar kan. Monique zorgt voor de muziek en na een half uurtje is er even een pauze. Ik had voor de zekerheid een paar bekertjes en frisdrank mee genomen..... en dat was wel nodig. Er wordt behoorlijk gezweet! Dus een slokje fris gaat er wel in. De countrymuziek wordt weer aangezet en daar gaat het: Eins,  zwei, drei vier......und vor, und hinten, dreh! De meesten hebben het al in de gaten en kunnen het tempo en de passen bijhouden. Een enkeling wordt nog geholpen om vooral de draai naar rechts te maken en niet naar links! Dan sta je ineens face on face met je achterbuurman of vrouw!

De laatste tien minuten klappen we er ook bij, wat extra moeilijk is. Op één of twee na heeft iedereen de  linedance in het hoofd en wordt er in formatie heel leuk gedanst. De eerste dansmiddag op zaterdag is een succes! We geven nog een korte demonstratie van de dans die we komende zaterdag 18 januari gaan leren en iedereen is enthousiast. Goed bezig allemaal, goed voor de conditie! En het geeft een blij gevoel! 

Zo vliegt het weekend weer voorbij. Zaterdagavond nog lekker gebarbecued bij Chris en Nel en een kaartje gelegd. Het was weer reuze gezellig en lekker warm in de voortent. Zondagavond bij Nolleke en Hans gegeten en gekaart. Ook weer een hele leuke avond. Hoewel een overbelaste spier in mijn rug me behoorlijk dwars zat.

Diclofenac bracht na twee dagen uitkomst en gelukkig is alles weer oké. Maandag hebben we nog een fijn uurtje getennist. Ik kijk er steeds naar uit omdat we een leuk ploegje hebben met Anja en Waltraud. 

Dinsdag wandeldag, vanwege de second-handmarkt in de Social Room, wordt de wandeldag verplaatst naar donderdag. Maar we kunnen die dag niet vanwege het diner naar aanleiding van het jeu de boules toernooi. Maar Chris en Nel willen de nieuwe route, Los rescoldos de carrascoy,  met ons op dinsdag lopen. Super! Ook Peter van Soest heeft aangegeven dat donderdag hem slecht uitkomt. Hij vertrekt dit weekend. Chris en Nel regelen dat ook hij dinsdag meegaat. Het wordt een prachtige wandeling. We rijden eerst een stuk achter Mazarròn en parkeren langs de weg op een kaal stukkje land. Rondom ons heen kassen, kassen en nog eens kassen. Mega groot! De eerste kilometers  worden stijgend afgelegd. Onze benen moeten even wennen aan het klimmen maar dan gaat het prima.

Hoger en hoger komen we en als we de tijd nemen omeven stil te staan en om ons heen kijken, is het panorama schitterend. We kijken hoog vanaf de berg over een immense vallei! In de verte zien we de natuur van de Espuna en Gebas met het bijzondere maanlandschap liggen. Dan lopen we weer verder. Het pad wordt nu smaller.... een geitenpaadje blijft over.... en nu dus oppassen en goed je voeten neerzetten want omkieperen betekend dat je het geitje bent...... het haasje dus.... Ik vind de route echt mooi. Het landschap is geweldig.  Vogels zingen... hoewel niet iedereen van ons kleine groepje het hoort. ( tijd voor een gehoorapparaatje) Ook zijn ze moeilijk te zien in de vliegdennen.

Wat verderop wordt het pad weer breder en we vinden een plek waar we onze boterhammen kunnen opeten. Met zicht op de vallei. Voor een foto is het weer uitkijken waar je gaat staan. Maar goed dat Chris besloten heeft, de route in tegengestelde richting te lopen, want afdalen op dit steile pad is wel een klus. Met veel risico's. Peter deelt een lekker snoepje en met zijn vijven lopen we wat later weer verder. We zien tussen de steuiken een verdekt opgestelde hut. Blijkbaar wordt er ook hier op konijnen of vogels gejaagd. Aan de overkant aien we een voederplaats.... makkelijk voor de jager om hongerige dieren te schieten zo. Ook geen kunst aan. Haasjes zijn er genoeg, nee niet wij, we zien even later een konijn of haas wegschieten tussen de struiken. Zo wandelen we verder en genieten van de gezelligheid en prachtige natuur. De eerste amandelbomen hebben al bloesem.... nog niet zo uitbundig als in februari maar toch een eerste lentebode.  De weg bergaf is makkelijker en we kuieren rustig verder. Na nog een half uurtje haalt een koelwagen ons in. We zwaaien naar de dhauffeur en de bijrijdster. In de bocht bij een huis staat het stil en de chauffeur komt naar ons toe met in zijn hand bananen en geeft ze ons. Gracias, gracias señor! Ze zijn nog groen, maar dat mag de pret niet drukken. Deze worden in de komende dagen wel verorberd. Dan zien we de auto weer staan en gaan huiswaarts. Chris en Nel bedankt! Dit was echt de moeite waard! Het geitje  zijn we niet geworden gelukkig!  Na de wandeling vieren we amarias 70 ste verjaardag nog even. Smorgens hebben we gezongen en slingers en ballonnen opgehangen en nu konden we met zijn allen buiten zitten. Haar dochter was als verrassing overgekomen! Zo leuk! Ze wist van niets en ineens stond Ulli er! Het weden nog een paar gezellige uurtjes. De avondkou maakte dat we toch op tijd naar binnen zijn gegaan. Na nog even een fleecedeken aangereikt te hebben aan de gasten die nog buiten bleven zitten. Een wrme douche een rustige avond en een goede nachtrust maakte dat we de volgende morgen weer helemaal fit waren. 

Het wordt woensdag. Smorgens tennissen we. Leuke set gespeeld. Met Helmut, Peter en Louis. Het is mooi weer dus konden we in tenniskleding de baan op. Een extra pullover kan al na tien minuten uit. De heren laten hun beste tennis zien, dus ik moet flink aan de bak. Geen probleem. Een warme douche doet naderhand wonderen. Na een uurtje sporten zit de tijd erop. En wacht de ploeg na ons. Eentje komt niet opdagen. Potver.... Louis blijft dan maar een extra uurtje met Wolfgang en de twee nieuwe tennissers spelen. Ik ga de Zweed opzoek want dat kun je niet maken.... afspreken en niet op komen dagen. Not done! Voordat ik wegloop zie ik hem aan komen lopen zonder tennisracket. Wat blijkt, meneer dacht toch maar alleen te komen kijken! Dan had je af moeten zeggen! S..... Hij geeft  aan dat hij toch maar niet in het tennisplan wil worden opgenomen want hij is een beginner. Oké dat weten we dan. Ook Louis speelt nog een fijne partij en komt na een goed uurtje terug met een goed gevoel. Snel eten en douchen want om twee uur begint het jeu de boules toernooi en we moeten er op tijd zijn. 

Dat lukt allemaal. We krijgen van Guy de eerste indeling en ik speel met twee Fransen waaronder Marylou en een Duitser, Helmut, die ik ook al ken. We winnen. 13-9. Mooi das binnen. Ik geef het door aan Guy en als alle partijen klaar zijn wordt de volgende flight bekend gemaakt. Nu met drie Fransen. Geen probleem. Mijn Franse leraar A van de Berg heeft me het Frans behoorlijk ingepeperd en wat er van over is, daar red ik me wel mee. We winnen weer. Mooie partij en best wel spannend op het laatst, maar met de drie punten die we op het laatst binnenslepen is de score 13-8. Weer ga ik naar Guy en hij kijkt even op. Weer gewonnen? Jazeker! 

Er zijn nog een paar spannende partijen bezig en ik ga even kijken. Louis heeft ook een partij gewonnen en vindt het boulen in een wedstrijd toch wel leuk. De partij welke nog gaande is heeft veel belangstelling en bij een net gemiste schot, wordt er luid hoeoeoeo geroepen. Het ging ook maar net mis, maar dan is de volgende worp beslissend. Leuk om even naar te kijken. Jozef komt nog even kijken en zijn positieve aanwezigheid doet goed. Hij is een topspeler en doet deze keer niet mee, helaas. 

Dan is de derde partij bekend en ik speel met Bernard, tegen Edith en Christian. Oeps dat zijn drie doorgewinterde jeu de boulers! We redden het ook niet en met 13-9 verliezen we. Jammer, dan geen derde kaartje voor een gewonnen partij. Maar het was een mooie middag, prachtig weer geen koude wind en een gezellige boel. Morgen horen we of er nog een remisewedstrijd komt omdat er teveel gelijk geëindigd zijn. Maar eerst het diner. Een enorme klus voor de organisatoren. We zullen jullie nog laten weten hoe het was. Een fijne middag nog. Terwijl ik dit schrijf zit ik in de voortent. Ik moet opschieten nu want het is half twee!