Een mooi weekend, en een wandeling naar de bronnen en een ijzeren paal...

Heerlijk een zonnig weekend! Zaterdag wasdag hier en nu ik een wasmachine heb, hoef ik er niet meer mee te sjouwen. Droge was geen probleem, natte was is tilwerk. Ik hoef nu niet meer te wachten tot het klaar is of de was in een wasmachine te stoppen waar net een paar hondendekens zijn uitgekomen en de betreffende heer de trommel niet schoonmaakt. Geen boos gezicht van de mevrouw die te laat was om haar was er uit te halen, omdat ik de was er al vast heb uitgehaald en netjes op de wasmachine heb gelegd. Moet je maar op tijd komen. Dus nu de was in mijn wasmachine en daarna lekker buiten drogen. Zondag de rest maar. Ik ga de bedden verschonen en dus een paar wasjes achter elkaar draaien. En terwijl de wind en zon het werk afmaken kan ik lekker lezen. Het boek van Jos heeft ruim 700 bladzijden en het boeit me, dus ik schiet al aardig op. Maandag waait het flink, Louis is tennissen met de mannen en ik doe wat hh werk. Om 11.00 uur naar Bea voor de inhaalles Spaans, zodat ik donderdag bij ben. Als Louis terugkomt is hij voldaan en lekker moe. De warme douche doet wonderen en hij komt weer kwiek naar de tent. De zon schijnt maar als we met Nel en Chris ''s middags een potje jeu de boules spelen, is het best fris. De stevige wind maakt het best koud en dan verliezen we ook nog eens van deze kanjers. Niet 1 potje maar alle 3 verloren! Potverdrie.....daar komt de uitdrukking zeker vandaan!. ;) maar het was gezellig. 'sAvonds lekker gelezen, Louis achter de PC. Filmpje kijken over Afghanistan. Brrr wat een wreedheden worden er door de Taliban begaan. De volgende morgen op tijd op, even een warme douche lekker ontbijtje en dan met auto en rugzak naar de receptie.

Vandaag wandelen we route langs de warmwater bronnen. Maar de auto wil niet starten, dus moeten we even naar de receptie kijken of we mee kunnen rijden. En dat lukt. Het is een prachtige dag, 20 graden en een gezellig gezelschap staat al te wachten. een hartelijke begroeting volgt en als iedereen er is kunnen we gaan. Allen vinden een plekje en om half elf rijden we weg.

Bij het restaurant El Saladillo parkeren we en steken de weg over richting de bronnen. Na een poosje bereiken we deze en we zien dat er ook oude campers en caravans staan. Enkele bewoners van deze vehikels liggen languit in de bron. Een man voelt zich minder op zijn gemak als er fototoestellen voor de dag komen. En dat kan ik begrijpen. Ook ik maak een paar foto's maar zo dat de mensen onherkenbaar zijn. Achter de bronnen bevindt zich een veld waar de meeste campers en een paar caravans staan. Een man in onderbroek en shirt staat naar ons te kijken en komt dichterbij. Ik loop in zijn richting en spreek hem aan. Hij vertelt in het Engels dat hij uit Noorwegen komt. Uiteraard respecteer ik zijn vrijheid en vraag hem niet het hemd van het lijf. (maar goed ook, want slechts in zijn onderbroek was ook geen gezicht) Slordig gekleed, broodmager en anderhalve tand nog in de mond.....dan hoef je ook niet te vragen waarom hij daar is. Men is niet echt gesteld op pottenkijkers, dus lopen we door.

Een mooie route langs de rambla, want er doorheen is niet mogelijk vanwege de modder en het stroompje water. De natuur is groener dan andere jaren. Overal nog kleine bloempjes en groene struiken. Een ingezaaid stuk land met een onduidelijke gewas staat er ook goed bij. Een prachtig uitzicht, uitgesleten rotswanden door regen en wind. Waar ooit een rivier was stroomt nu slechts een klein stroompje water door de bedding. We zoeken met zijn allen een plekje en eten onze meegebrachte lunch op. Nog een snoepje van Nel en Monique en een knapperig amandelkoekje van Friso en we kunnen de terugweg weer aanvaarden. Een mooie tocht, niet te lang deze keer, ongeveer 6,5 km.

We hebben alle tijd om rustig naar Mazarron te rijden en op ons vaste stekkie te genieten van de nu wel bekende drankjes en tapas. Rond twee uur stappen we op. Nel en Chris spurten nog even naar de bodega voor een vaatje wijn en we rijden al weer naar de camping. Louis gaat kijken wat er met de auto is en ik maak mijn boodschappenlijst af om naar Puerto te gaan. Er is niks aan de hand en Louis kan de auto gewoon starten. Dat komt mooi uit, want nu kan ik meteen het brood bij Helma ophalen (ze heeft me een berichtje gestuurd) en de nodige boodschappen inslaan. Louis gaat even rusten, het was toch wel een inspannende wandeling.

Daar aangekomen parkeer ik bij de Mercadona onder het afdak en loop naar de bakkerswinkel van Helma.  Maar de winkel is leeg..... En nu? Even een berichtje naar haar, waar ze nu een winkel heeft. Dan haal ik het brood op na de boodschappen. Ik loop, al zoekend naar het boodschappenbriefje in de tas, terug naar de super en steek de straat over, kijk niet goed uit en wanneer ik de halve meter hoge stoep op spring knal ik keihard met mijn gezicht en heup tegen een ijzeren paal van de railing daar. G..... ik heb iets gezegd wat onze lieve Heer niet leuk vindt.....ben mijn bril kwijt en voel of mijn tanden nog heel zijn. Mijn kaak doet zeer en mijn heup ook, maar loop dan om de railing heen en zoek mijn bril. Die is gelukkig nog heel maar wel een beetje scheef. Ik  hoopnatuurlijk  stiekum dat deze stomme actie niet door iemand gezien is...... Beter de railing dan onder een auto denk ik dan maar weer, maar stom is het wel. Thuisgekomen, slaapt Louis nog. Ik pak de boodschappen uit en berg alles op. Zet de stoel buiten en duik erin met mijn boek. En morgen zien we wel of ik nog stijf ben geworden van de knal. Ik ben er blijkbaar eerst omheen gelopen en terug rechtdoor. mmm......mijn brood heb ik nog niet dus morgen maar op de fiets terug. Toch een mooie dag.....iedereen weer gezien..... fijn gevoel.....