Sardienen eten en Carnaval

Donderdagmorgen 20 februari. Na een nacht redelijk geslapen te hebben, een lekker ontbijtje genuttigd te hebben, krijg ik een whatsappje van Chris. " de stoelen staan er al ". Ojee, Louis is vergeten om 8.00 uur te helpen met stoelen klaar zetten... 

Later bleek dat Ineke, en anderen, al vroeg was en de reserveringen voor elkaar heeft gemaakt. Met andere vroege vogels. Dat is nodig als je bij elkaar wilt zitten. De plaatsen zijn  voorzien van naam waardoor iedereen weet waar hij of zij kan gaan zitten, dat scheelt een hoop gezoek en geschuif en gemopper. 

Niet iedereen houdt van gegrilde sardientjes en daarom heb ik voor deze middag een pan goulashsoep gemaakt. En stokbrood gekocht om garlicbread te maken.  

Dus nog even vers stokbrood halen bij de Spar hier in het dorp. Snel ben ik even op de Mountainbike over de boulevard naar de winkel geraced. Er was nog volop stokbrood, dus kon ik een goede keuze maken. Het brood geurt heerlijk! Weer thuis gekomen wacht ik nog even met snijden en bereid de knoflookboter vast.  Tegen half twaalf begin ik met snijden van het brood en besmeren met de knoflookboter. Oventje aan en laden maar!  Drie keer een tree erin.... Na een drie kwartier is alles klaar.

Dan nog even de soep opwarmen en met bestek, borden en glazen, garlicbread en wat frisdrank, in de tas. We zijn op tijd klaar en gaan langs Chris en Nel en naar het plein.

Het is druk daar. Iedereen vindt zijn/ haar plaats en de muziek is aan het warm draaien. De zon schijnt volop! Even later wordt het eerste bord sardientjes gebracht. Ze smaken best. De meegebrachte goulashsoep wordt met smaak verorberd. Zowel Louis als Chris zijn geen fan van de sardientjes en genieten dan ook van een extra bord warme soep. Chris heeft nog voor een paar hamburgers met saus gezorgd. Welke beide met smaak hebben opgegeten. Nel heeft heerlijke rauwkost gemaakt. Samen met het garlicbread genieten we van deze lekkere maaltijd. Met onze vrienden genieten we van een leuke middag!

Nolleke komt nog langs met fruitsalade, Chris van Cobie nog met heerlijke baklava. Ik deel garlicbread en het gaat allemaal op! Als dorstlesser zorgt het campingpersoneel dat we meer dan voldoende Sangria kunnen drinken. Menig kannetje gaat leeg..... en de stemming is opperbest.  Er wordt gedanst, getwist, gelinedancet en gezongen. John en Chris geven nog act de presence en vertolken hun lijflied van André Hazes. Rainer die voor de muziek zorgt speelt tot het donker wordt en de campinggasten 'huiswaarts' gaan.

Een gezellig stel mensen, vele zijn vrienden geworden, genieten van deze, door de camping, georganiseerde middag. De collecte die gehouden wordt voor de muziek en voor de mensen die de hele middag sardientjes staan te roosteren, wordt dankbaar aanvaard. Als de zon ondergaat vertrekken ook wij, nadat we de tafels en stoel hebben opgeruimd, naar de caravan. 

Carnaval op Camping Playa de Mazarrón. 

In de afgelopen weken hebben we gebrainstormd hoe we de zaal kunnen versieren en wat er zoal voor nodig is. We hebben bedacht dat we vanwege het thema Flower Power van crepepapier en servetjes bloemen maken en deze tijdens ons optreden aan de jury geven en tussen het publiek strooien. Peter van Annie kwam met het voorstel om een lied te zingen uit de Flowerpowertijd. En wel San Francisco van Scot Mc Kenzie! Een lievelingsliedje toevallig van mij, uit die tijd! Cobie zorgde voor kopieën opdat we allen de tekst goed konden leren. De zaterdag voor de Carnaval hebben de dames samen bij Ineke de bloemen gemaakt. Creabea Nel had zich goed voorbereid en hielp ons de bloemen te maken. Als echte Achterhoeker en gewend om roosjes te maken voor bruiloften vond ik het niet moeilijk en kon mijn eigen fantasie gebruiken om enkele exemplaren van servetjes te maken. Na een paar uurtjes in de zon hadden we voldoende bloemen om te strooien en om tegeven ( op stelen) gemaakt en alles werd in een tas en kannen bewaard voor de Carnavalsavond.

De week vloog voorbij.

Louis en ik hebben de pruiken al even opgezet en de kleren gepast om te voorkomen dat we op het laatst nog wat moeten veranderen. De generale repetitie laten we maar zitten, want het zou betekenen dat ik twee keer Louis baard zwart moet maken. Alles is oké. Dus kleding en accesoires maar weer ingepakt tot we het nodig hebben. 

Onze Carnavalskleren heb ik een dag van te voren weer uit de doos gehaald. We hebben er nu al schik om, omdat niemand weet dat we bijna onherkenbaar zijn. Donkere pruiken op en geschminkt!

Chris zal ons op de vrijdagmiddag schminken! Hij heeft zich goed voorbereid. Ik ben om half vier aan de beurt.  Van te voren maar even douchen dan loop ik niet het risico dat het bloemmotief er weer af spoelt als ik na het schminken nog moet gaan. 

 Wanneer ik terugkom van het douchen staat er een man met scooter te kletsen met kennissen en ik hoor dat hij een auto nodig heeft omdat er iemand gewond op straat zit. Ik bied hulp aan en hij zet de scooter even bij ons neer. Wanneer we samen naar de man rijden hoor ik dat hij behoorlijk gewond is.... Bijna in Puerto zie ik ze zitten, de vrouw van de man die met me meerijdt is bij hem gebleven. Ik heb de rugzak met EHBOspullen meegenomen. Ik vraag hem wat er gebeurd is en hij vertelt over de hond die plotseling overstak. De verwondingen die hij heeft moeten door een arts gezien worden. Toch wil hij eerst naar de camper. Dat doen we dan maar maar en ik druk hem op het hart dat hij de wonden moet laten verzorgen, hechten of lijmen. Het is allemaal goed gekomen en met hulp van andere campinggasten is hij toch naar het ziekenhuis gegaan, hoorden we de volgende dag. 

Dit kon nog net allemaal voor het schminken. Om half vier was ik bij Chris en kon gaan zitten in de tot schminksalon omgetoverde voortent. Blad bier mee voor hem van ons allemaal samen. Hoeft natuurlijk niet, maar toch een leuke geste van ons. Annie was zo attent hieraan te denken. Een goed idee! 

Na een kwartiertje kon ik in de spiegel kijken en een prachtig bloemmotief sierde mijn rechterwang. Super Chris! Na mij kwam An en zo werkte Chris door tot zes uur. Alle Flowerpowerdames kregen hetzelfde motief! Heel leuk!

Om half zes hebben we onze warme maaltijd genuttigd (apart gehouden goulashmaaltijd) waarna we alle tijd hadden om de baard van Louis zwart te kleuren, om te kleden en de pruiken op te zetten. Roze en blauwe bril op! Wat een metamorfose! Dikke schik natuurlijk! Om kwart voor acht zijn we naar Chris en Nel gegaan! Het zal wel even wennen zijn de hele avond zonder mijn eigen bril!

Oh ! Ook zij hebben zich in FlowerPowerkleding gestoken! Hardstikke leuk! Chris zijn lange haar los, band erom, Nel een pruik op, bandje erom met bloem en in de zelfgemaakte FlowerPowerpakken! Ze zien er superleuk uit.  Gezamenlijk lopen we naar de zaal, die prachtig versierd is door de vriendengroep. Het ziet er heel feestelijk uit! De muziek speelt al en onze vaste zangeres doet haar best om ons met haar zang te vermaken. Wat een energie heeft ze! 

De zaal loopt langzaam vol en de een na de ander komt binnen! Een aantal herkent ons niet! Iedereen van onze vrienden heeft zijn best gedaan om aan ons gekozen thema te voldoen en de bloemen en Powerflower stijl wordt door allen op ieders eigen manier weergegeven. Zo leuk! Bloemenkransjes in het haar, bloemen op de kleding etc. etc. Gekleurde brillen op! Het wordt een hele gezellige avond. 

De jury en receptiepersoneel heeft zich ook heel leuk uitgedost als kikkers! Onherkenbaar door dat ze het kikkerpak over hun hoofden hadden! Ze keken als het ware door de mond! 

Vele campinggasten  zijn verkleed, maar een deel ook niet. Zij komen graag naar Carnaval maar vinden verkleden waarschijnlijk te veel van het goede. Ada verkoopt nog lootjes voor de tombola en komt nog een keertje terug om de laatste drie kwijt te raken. We vermaken ons best met dansen en kletsen! 

Tegen elven heeft de jury achter de tafel plaats genomen. 

De gasten  met kaarten met nummers voor de individuele-, de paren- en de groepsprijs, die voor de wedstrijd zijn uitgedeeld,  worden nu één voor één opgeroepen. Ook wij hebben een kaart gekregen en wanneer de individuele nummers opgeroepen zijn volgen de paren. Bij nummer 6 zijn wij aan de beurt. We maken een rondje langs de toeschouwers en maken het 'peace-teken' Nadat we gegroet hebben ( met peace-teken naar de jury) volgen de andere paren. Er zijn hele mooie kostuums bij en hele grappige! De konijnen vind ik echt heel leuk. Zij vallen later in de prijzen. 

Dan is onze groep aan de beurt, nadat een groep Spanjaarden in hun theateroutfits, rode bretels en glitter hoeden, hun act hebben gedaan en hebben gezongen. Ook heel leuk maar wel een beetje lang! 

 We lopen met zijn allen naar de jury en zingen het lied 'San Francisco' van Scot Mc Kenzie. Het gaat niet helemaal vlekkeloos en hier en daar klinkt een valse noot die pijn aan je oren doet. Ik moet er wel om lachen. Maar niet getreurd, we zagen er als groep super uit. 

Dan volgt er een half uurtje waarin de jury beslist en de prijzen verdeelt. 

O.a. Heidi ( in ouderwets slaapkostuum met slaapmuts en Petra in een zwartkostuum met glitters en masker vallen in de individuele prijzen en ook de Italiaanse campinggast, uitgedost in een jurk vol met ballonnen.  Ada prikt na de prijsuitreiking de meeste ballonnen door, anders kan ze niet gaan zitten! Gino maakt foto's en filmt! 

In de groep van de paren worden de konijnen derde. Corine en Ivan in hun gouden pakken, echt heel mooi, worden tweede. En eerste wordt het paar dat verkleed is als edelman en vrouw. Prachtig in blauw fluwelen pakken met wit (nep)bont aan de randen. 

Dan worden de Spanjaarden opgeroepen en worden beloond met groepsprijs: een doos wijn.

Daarna worden wij, opgeroepen en onder luid applaus ontvangt onze groep Flowerpowers  ook 'een bijzondere prijs' en worden beloond met een doos wijn, welke aan het einde van de avond dmv loting verdeeld wordt. Iedereen heeft evenveel kans om een fles mee naar huis te nemen. We maken nog even een polonaise door de zaal omdat we zo blij zijn met de prijs!  Wat een spontaan vrolijk stel NL'ers zijn we! Heerlijk! 

De tombola wordt nog gedaan! Anna kan bijna niet boven het lawaai in de zaal uitkomen. De ham komt bij Ada terecht. Gino wil dit eigenlijk niet, maar Anna geeft aan dat de prijs vergeven is en niet teruggegeven kan worden.

We hebben geen prijs gewonnen, Jan ook niet en Sandra en vrienden ook niet. ( zij hebben de lootjes aan ons gegeven omdat ze eerder weg moesten) maar dat geeft niet. We zijn ook meer dan tevreden met de gezellige en geslaagde avond. 

Het wordt nog een supergezellig uurtje na de uitreiking van de prijzen en we dansen dat het een lieve lust is. Dansen op de verkeerde schoenen is geen pretje en tijdens een deel van de avond heb ik de slippers met bloem uit gedaan en op blote voeten gedanst. Ook Louis heeft last van de rubberen zolen en loopt een lichte blessure op aan de enkel. Het draait op gewone schoenen voor geen meter natuurlijk. De Flowerpowers dansen op slippers en op sandalen, een enkeling heeft joggingschoenen aan, maar alle met een versiering. De foto's worden nu door Louis bewerkt en komen zo snel mogelijk op deze blog.

Dan is het half één, een mooie tijd om naar huis te gaan. Iedereen gaat zoetjesaan naar huis met een voldaan en goed gevoel. We ruimen de tafels nog even af. Hier en daar heeft het groene crêpepapier afgegeven op de tafel. We hoeven de bloemen niet van de vloer te halen dat doet de opruimploeg van de camping morgenvroeg.  De versiering wordt verwijderd en opgevouwen. Kunnen we volgend jaar weer gebruiken. 

Wat was het een mooie avond! Thuisgekomen gaan we nog even douchen en de schmink verwijderen. Louis baard heeft weer zijn eigen kleur als hij terugkomt. We nemen nog een bakje yoghurt en praten nog een half uurtje na. Een mooie avond door inzet van iedereen. Volgend jaar als we weer een act voordragen zullen we het lied wel even van te voren samen oefenen!  Haha. 

Maar ach wat geeft het, het was een fantastische avond! Ouderen achter de geraniums? Wij nog lang niet......

Tot de volgende keer.