Maandag tennissen, boulen en breien, dinsdag wandelen

 Zo, nu kan ik nog zo'n lekker bedje hebben maar ik heb geslapen als een vaatdoek. Zo zie ik er maandag morgen ook uit. Denk ik. Pfff, hoewel, ik weet eigenlijk niet hoe een vaatdoek slaapt, maar als je me maandagochtend had gezien, zou je denken dat je het weet. Potverdrie wat is dat toch vervelend als je niet kunt slapen. Linksom, rechtsom, er uit, weer onder het dekbed, op de rug, armen onder het hoofd, op de buik......ligt ook niet goed. Weer er uit. En dat niet in een paar minuten maar gedurende een paar uren. Maar goed, toch maar op gestaan en gedoucht en een licht ontbijtje, kopje koffie en even de mail checken. Wasje draaien en ophangen. Louis is naar de tennisbaan vertrokken en ik ga zo meteen even kijken hoe het gaat. De zon schijnt volop en het is heerlijk buiten. Dank jewel Onze Lieve Heer voor weer een mooie dag. En wat de ongeleuvigen hiervan vinden maakt me niks uit......:) het is weer prachtig weer. De gymgroep is nog druk aan het bewegen zie ik. Twee aan twee staan ze met een stuk plastic ertussen de armen op lengte te trekken.....zo lijkt het. Het hele oefenveld staat vol met actieve ouderen en men doet op de muziek goed zijn/haar best. Jannie en Lammert en Tonnie en Louis spelen weer een mooi spel. Ze maken het mekaar niet gemakkelijk en Lammert moet af en toe een sprintje trekken wat helemaal niet goed voor hem is. Hij is fanatiek en doet ondanks de knieproblemen voor 100% mee. De mannen hebben een set tegen de dames gespeeld maar dat is toch niet gelijkwaardig geweest. Louis speelt met Jannie en Lammert met Tonnie. Er worden prachtige punten gescoord. Ad en ik kijken een kwartiertje naar het mooie tennisspel en dan is het al weer voorbij. Die middag ga ik boulen. Ja je zult wel begrijpen dat na een slechte nachtrust het deze keer niet goed ging. Ik speelde met Peter tegen Jutta en Aart. Drie doorgewinterde jeu de boulesspelers. Peter had zijn dag niet en ketste mijn mooi gelegde boule weg. Niet een keer, maar meerdere keren. Af en toe ging het bij mij ook fout en drie boules lagen op 1,5 meter van de but cochonet. Das het kleine houten balletje. We hebben verloren met 0-3. Niet een spel gewonnen! Peter was snel weg daarna, kan ik me voorstellen. Hij was ook niet bijster vrolijk moet ik zeggen. Ik had meer aan Aart en Jutta, die goede aanwijzingen gaven. Volgende keer maar weer beter. Ik ga toch eigen ballen kopen heb ik zo bedacht. Het voelt niet goed om steeds met geleende boules van Ad te spelen, ook al is het me van harte gegund. Na een lekkere warme maaltijd, brei ik nog een stuk aan het truitje met kabels van Siebe of Arne en we gaan op tijd naar bed. Louis heeft weer een mooi stukje film gemaakt en de foto's recht gezet. Het is steeds een klus maar hij geniet er ook van. We gaan op tijd naar bed want dinsdagmorgen gaan we wandelen.
Die ochtend, na een goede nachtrust deze keer, maken we onze lunch klaar. Boterhammen met pindakaas en met ham. Drinken in de rugtas, wat fruit en op naar de receptie. Nolleke en Hans rijden met ons mee en zijn al ingestapt. Nikky ligt lekker achterin op zijn eigen mat. Ook Moira, onze Engelse buurvrouw rijdt met ons mee. We rijden naar Isla Playa en parkeren in het dorpje. De wandeling gaat over een pad langs het strand. Het uitzicht is geweldig. Doordat het mooi weer is en weinig wind, is de zee azuurblauw en vrij glad en je kunt nog een heel eind tot op de bodem kijken. We zien deze keer geen inktvissen. Enkele vissers zijn in duikpak met een harpoen aan het vissen. Ik heb zelf ook zin om te zwemmen en als we terug zijn van de wandeling wil ik nog wel even het water in. We lopen via het pad en langs de kassen vol tomaten naar het dorpje Azohia. Over de boulevard zien we een stoet mensen lopen en even later horen we de muziek. Vooraan de stoet loopt de fanfare en zij spelen een Christelijk deuntje. Een Mariabeeld wordt door acht personen op een baar, op de schouders gedragen. Prachtig versierd met gladiolen en rozen. Het is het feest van Maria onbevlekte ontvangenis. Ja, en er wordt natuurlijk gediscussieerd wat dit dan wel is. We maken foto's en filmen een stukje en lopen gelijk op met de stoet die eindigt bij het kerkje. Het beeld wordt onder gezang van de aanwezigen de kerk ingedragen en dan klinken er oorverdovende knallen. Het vuurwerk, een stuk of zeven kanonschoten laten ons allemaal schrikken. De honden zijn doodsbang en hebben even tijd nodig om te herstellen. Deze processie roept nostalgische gevoelens op. Hoewel van vuurwerk geen sprake was! In onze kindertijd werd er in o.a. Nederland ook van dit soort processies gehouden. We hadden meer Christelijke feestdagen en vrij van school. Zelf heb ik in ons dorp vaak meegelopen in een mooi roze nylon jurkje. Rond Pasen was er een processie die eindigde in de wei aan het einde van de straat. Soms stonden we tussen de koeienflatsen maar dat mocht de pret niet drukken. Waarom ze telkens weer die wei uitkozen om de processie af te sluiten is me nog steeds een raadsel. Het schoolplein was mijns inziens een betere locatie. Geen koeienstront of modder als het regende en ook wat dichterbij. Maar goed. Deze herinneringen zijn al weer van lang geleden. In Spanje heeft men deze feestdagen nog steeds en ook vrij!
We maken gebruik van de bankjes tegen de kerkmuur om onze boterhammen op te eten. Het is warm, rond de 24 graden in de zon en we zijn blij even een beetje schaduw te hebben. Na een sanitaire stop aan de overkant lopen we terug. Deels via het strand. Onderweg valt het Henk op dat een klein slangetje richting de honden beweegt en hij behoedt Nikky en Sissy dat ze gebeten worden. Ik probeer het ding nog op de foto te zetten, maar het licht is niet goed en later blijkt dat ik de camera niet goed heb aangezet dus het reptieleke is niet gefilmd. We wandelen via het strand terug naar Isla Playa waar Annie en Jo zich bij ons voegen. Samen genieten we van heerlijk kopjes Aziatico koffie, koffie solo, Americano en wie wat eten wil bestelt wat lekkers. Er is van alles te koop. Kippenpootjes, pizza, salade. Louis gaat voor de pizza en het smaakt na zo'n lange wandeling (11 km) verrukkelijk. We zitten een poosje gezellig te kletsen en als het tijd wordt om op te stappen maken we tussen de palmbomen nog een leuke foto van de wandelgroep. Op de terugweg vertalen we voor Moira steeds even in het Engels wat er zoal gezegd wordt. Ze heeft genoten maar het was wel een behoorlijk energievretend wandelingetje. Ik ben moe, maar heb genoten. Wanneer we aankomen op de camping besluit ik nog even de zee in te duiken. Louis gaat mee om wat foto's te maken en ik duik lekker het koude water in. Lekker voor de vermoeide benen en voeten. Het water is koud maar als je er eenmaal door bent is het heerlijk verkwikkend. Na een kwartiertje zwemmen en spartelen ga ik er uit. Louis die wel zijn zwembroek aan had getrokken was niet te vermurwen en bleef op het strand. Een heerlijke warme douche daarna maakte dat ik me weer fit voelde en nog energie genoeg had om weer een stuk te breien. Louis dook even op zijn bedje en heeft een heerlijk uiltje geknapt. Na het eten nog een poosje creatief geweest. Louis ging even naar Tonnie en Ad. Het internet deed het niet en ik wilde graag Erna en Eef even mailen om te vragen hoe het gegaan was. Maar ik kwam er maar niet door. Ad had voetballen op de t.v. Dus Louistje kwam even niet terug. Tonnie kwam gezellig even thee drinken. Skype was de oorzaak van het zwakke internet. Om half twaalf doken we het bed in. Woensdag naar Murcia met de bus mee vanaf de camping. Om 09.15 bij de receptie zijn. Dus......Welterusten. Oja ik heb nog wat vergeten. Ik kan een setje boules overnemen van Jozef. Hij kwam speciaal even langs.  Gelijk gekocht, Jozef  zal ze nog even oppoetsen en zo gezegd zo gedaan. Toen we van het wandelen terug kwamen lagen ze al in te voortent. Bedankt Jozef voor het poetsen!