Kerstavond....de herdertjes lagen bij nachten.......

Het wordt stiller op de camping. De buren zijn vertrokken. Jochen en Gudrun verrassen de familie met een onverwacht bezoek. Op Kerstavond zal de hele familie verrast worden dat ze er toch zijn. De Franse achterburen zijn er ook niet en onze Noorse vrienden zijn voor twee weken naar huis gevlogen. Maar onze Nederlandse vrienden en Belgisch-Nederlandse vrienden zijn er wel en met hen gaan we op Kerstavond wokken bij de viersterrenWOKchinees.  Echt, deze is supergoed. Een enorme hoeveelheid vis en vlees en groente en pasta, rijst en heerlijke toetjes. Een heerlijk wijntje erbij en koffie na!  Afhankelijk of je veel drinkt ben je voor 15 euro de man/vrouw verzadigd. Tegen 18.50 vertrekken nadat we Nolleke en Hans hebben ingeladen en ook Jozef zich bij ons gevoegd heeft. Nolleke zit voorin, dat is wel zo comfortabel met haar gebroken been. In 10 minuten zijn we bij het WOKrestaurant en de gereserveerde tafel is netjes voor ons gedekt.  We starten met een lekker glaasje wijn of fris voor de chauffeurs en dan volgt de eerst run naar de reeds keurig uitgestalde gamellen met vissen, vlees, groentes en fruit. Sate's,  loempiaatjes, nasi, bami, inktvisjes, kikkerbilletjes, biefstukjes, vismoten, gamba's, rivierkreeftjes etc, etc. Het ziet er allemaal zo lekker uit! Ik besluit om eerst maar eens een paar sushi's te nemen en wat garnalen met groente te nuttigen en later nog maar eens een paar gamba's lief aan te kijken voor  ze op de gril verdwijnen. Het smaakt me goed, de wijn is er lekker koel bij en de tafelheer en dame zijn onderhoudend. Een gezellig stel mensen die allemaal van lekker eten houden.  Allen hebben zich mooi aangekleed. Laura en Arend, vrienden van Hans en Nolleke schuiven ook nog aan en zo zijn we met achttien personen. Jannie houdt een korte speech en verzoekt een ieder die tussen de gangen door een keertje van plaats wil wisselen, dit even kenbaar maakt. Messen en vorken, servetten en glazen kunnen dan natuurlijk meegenomen worden. Ik geniet van mijn garnalen en de groente die ik er bij uitgezocht heb, smaakt prima. Ik ben er trouwens nog steeds niet achter en heb het ook vergeten te vragen wat dat zeer kleingesneden plastic is. Het smaakt nergens naar, mmmmm, ja naar kleingesneden boterhamzakjes van plastic. En toch neem ik er elke keer wat van....  Volgende keer aan denken. Misschien kan ik het dan een ander weer vertellen. De wasabi en de verse gember is verrukkelijk. Haha, het is altijd grappig als iemand na het eten van ietsje te veel wasabi rode oogjes krijgt, even niks zegt, dan een poging doet om te hoesten, wat ook niet lukt......vervolgens een keer of tien slikt om toch maar te voorkomen dat de tranen over de wangen rollen en op het laatst hees uitlegt dat hij of zijn ietsje teveel van dat groene spul heeft doorgeslikt. Ik kan daar zoveels schik om hebben. Het is mezelf namelijk ook een keer gebeurd! 

De gamba's hebben terug geknipoogd en ik heb er vier op mijn bord gelegd. Eentje kijkt me nog even met 1 oog verbaasd aan en glijdt dan op de bakplaat! Met de asperges, courgetteplak en uiringen. Die arme kok staat de hele avond boven de bakplaat vis, gamba's, biefstukken en inktvissen te keren, te pletten, te zouten en oliën,  om daarna een portie weer mooi op het bord te leggen zodat het er ook nog smakelijk uitziet.  Ik zei nog sin salt ! Te laat, het zit er al op.  Een warm baantje! Het zal ook wel wat shampoo en waspoeder nodig hebben om de gemengde luchtjes er weer af te krijgen.   

De gamba's knipogen niet meer. Met een wat omfloerste blik liggen ze te wachten tot ik mijn tanden er in zet, nadat ik ze eerst nog de jas heb uitgedaan. Zonder een bakje met citroenwater, want dat staat nou net niet op tafel, probeer ik de winterjassen eerst met mes en vork uit te trekken. Maar die kleine pootjes houden hem mooi vast en ik kan niet anders dan toch even mijn eigen tentakels te gebruiken om ze netjes uit  te pellen . Het lukt. Nu de kop er nog af, wat geen moeite kost  en de eerste grote gamba vertrekt naar mijn mond.........ik doe even de ogen dicht en proef de licht gegrilde smaak van het heerlijke zachte witte vlees van het roze monstertje. Potverdrie wat is dat toch heerlijk. Genietend neem ik een slokje witte wijn en spoel de smaak  van de gamba weg. Nog drie te gaan en dan  zullen  de asperges volgen. Ook de courgette en uiringen smaken best. Om me heen gaan ook de andere gasten nog eens voor een rondje. Ik vraag Tonnie of ze met me wil ruilen en dat is goed. Ik ruil mijn plaats, bestek en servet mee. En schuif aan tussen Loes en Jannie. De stemming is opperbest en na nog een rondje met groente en een lapje biefstuk wordt het tijd voor het toetje. Even wachten maar. Ad komt terug met een bordje ijs met chocola en slagroom. Het ziet er heerlijk uit. Tegenover ons zitten een paar moppentappers en het duurt niet lang of de eerste smakelijke moppen vliegen de tafel over. Iedereen geniet, zo te zien en de wijn vloeit ook rijkelijk. Het stijgt me een beetje naar het hoofd en gelukkig heeft de zon wat kleur op mijn wangen gebracht anders zat ik er vast met een rood hoofd. Niet gewend aan meer dan een glas wijn bij het eten, besluit ik toch maar om op water over te gaan. We maken wat foto's en ik film een stukje. Enkele close ups van de gasten aan tafel waarin men een Kerstwens uitspreekt. Louis maakt er een filmpje van en zo hebben we straks weer een mooie herinnering aan het Kerstfeest 2015. Af en toe moet ik even de gedachte aan de kinderen en kleinkinderen wegduwen. Want hoe fijn en leuk we het ook hebben, het is een aderlating dat ze niet om me heen zijn. Maar je kan nu eenmaal niet alles hebben en gelukkig kunnen we een beroep doen op skype!  Er worden verhalen van vroeger tijden verteld en het duurt niet lang of het eerste kerstliedje van vroeger wordt gezongen. De herdertjes lagen  bij nahahachten!! 

We gaan op zoek  naar die heerlijke toetjes. Taartjes, pudding, creme brulee, ijs, vruchten, slagroom, chocoladefontein........... Ik vind voldoende wat ik lekker vind en o.a. de lychees, ananas, bolletjes ijs en ....vloeibare chocola maakt het tot een grand dessert, Terug aan tafel vertelt Jozef net weer een mooie mop.  Een  mop op zijn Brobants he? En dan weet je het wel! Smeuiig en vol eigen plezier vertelt hij met een brede lach weer een mop. Het is om te gieren! Nu willen jullie die mop  natuurlijk ook horen, maar je snapt wel dat ik dat nu niet meer weet! Ik kan ze echt niet onthouden!  Ook Henk doet er nog een schepje bij bovenop en het moppentappersgezelschap  lust er nog wel een paar! Dan volgen er weer een paar Kerstliedjes. De anderen hebben ook hun bordjes leeg en we krijgen een waarschuwing van een onzer gasten dat zingen eigenlijk niet kan..... Tis waar en als iedereen het bord leeg heeft en de glaasjes ook, rekenen we per stel af en krijgen nog een fles wijn mee. Nee, niet eentje maar per vier een fles. De chauffeurs worden hiermee gefêteerd en dankbaar worden de flesjes meegenomen.

Met zijn allen verlaten we het restaurant en de volgeladen auto's  vertrekken naar de camping. We gaan nog even naar Lammert en Jannie voor een afzakkertje en rond 24.00 uur gaan we verzadigd  en  uitgelachen en met pijn in de kaken weer naar huis. De herdertjes lachen bij nahahachten........zij lagen bij nacht in de camper of caravan......vrolijk Kerstfeest allemaal!