De terugreis

Het is vrijdag 4 maart geworden. Na een hartelijk afscheid van onze lieve vrienden, rijden we de camping af. We leveren ons kaartje voor de slagboom in en gaan op weg. Nog even de tomtom instellen en daar gaan we. We rijden richting Valencia. Hans en Jos zijn er niet anders hadden we hen nog een bezoek gebracht. Het doel is om vadaag tot Caspe te rijden waar we een dag rust nemen. We rijden rustig verder. De omgeving is prachtig. De wereld om ons heen staat al in bloesem waar ik zo ontzettend veel van geniet. Werkelijk schitterend. Hoe noordelijker we komen hoe groter de plantages cq boomgaarden zijn met fruitbomen. Roze en witte bloesem, overal. We hebben geen oponthoud en we bereiken de camping als het nog licht is. De camping is op een paar campers na, leeg. Het restaurantje blijkt s avonds open te zijn en rond zeven uur gaan we er naar binnen. De bediende is dezelfde die aan de buitenkant de bar verzorgt en volgens mij heeft hij nog meer taken op de camping. Het eten is goed, de wijn ook. Voor 12 euro p.p. hebben we een voedzame maaltijd, spaghetti carbonara, genuttigd en kunnen er weer even tegen. We gaan op tijd naar bed. De volgende morgen na het ontbijt pakken we de fietsen want het is stralend weer, maar de wind is wel fris. We kunnen een route rijden om het meer en we gaan op weg. We hebben een kaartje en het moet goed te doen zijn. Healas staat er niet op dat de hele weg bezaaid ligt met keien. Diepe groeven maken het fietsen niet bepaald makkelijk. Na een paar kilometer "gehusseld"  te zijn, hebben we besloten om maar de korte route te fietsen want het is geen doen. Als we afgeslagen zijn komen we door een geweldig grote boomgaard. En weer alles in bloesem. Dieproze. Een stralend blauwe lucht. Hier wil ik graag een paar foto's van hebben. We rijden weer verder over een asfalweg nu. De auto's racen langs ons en af en toe vind ik dat best eng. We rijden een heel eind vals plat en behoorlijk stijgend en moeten een hogere versnelling instellen. Maar het is goed te doen.

Na een half uurtje komen we weer bij de afslag naar de camping.  We wandelen smiddags nog naar het haventje waar een paar vissers net een paar beste vissen in hun auto willen leggen. Je mag er niet vissen dus de heren, eentje is de bediende van het restaurant, krijgen een berisping. Maar ze nemen de vis wel mee. Staat zeker op het menu vanavond!!  Het is erg koud nu. Noordoostenwind. Brrr snel naar binnen en de kachel even aan. Die avond eten we nog een keertje in het restaurant en er staat inderdaad vis op het menu. Maar het is inktvis. Ik bestel het en het is heerlijk. Niks taai, niet overcooked  of uit de magnetron maar smakelijk bereid. Ook Louis geniet van zijn vleesmaaltijd. Deze keer een eurootje duurder, maar het was lekker.

De volgende dag reizen we naar Larazzet in Frankrijk. We moeten de Pyreneeën over. Bij Leida checken we het weer nog eens en het ziet er goed uit. Een beetje bewolking maar droog en er wordt geen sneeuw verwacht. We rijden de Pyreneeën in, het is een behoorlijke klim. Aan de Spaanse kant valt de sneeuw mee. De wegen zijn schoon en we trekken het prima en de Mazda ook ;)  Als we het hoogste punt bereikt hebben en intussen de Franse kant bereikt hebben zien we hier veel sneeuw. Een prachtig gezicht en we denken beide even aan het skiën. Volgend jaar toch maar een keertje Andorra bezoeken? 

We dalen weer en het gaat prima.  Nellie en Huub weten dat we bij hen aan komen en in de middag bereiken we Larazzet. Een hartelijk weerzien met Huub en kennismaken met Nellie. Louis en Nellie hebben elkaar in jaren niet meer ontmoet. We hebben een gezellige avond. De caravan staat op de oprit en hoewel we uitgenodigd zijn om in huis te slapen kiezen we voor ons eigen bedje. We eten verrukkelijke vis Paella met een lekker glas wijn erbij. Er is genoeg te kletsen en rond twaalven gaan we slapen. Het is fris in de caravan maar nadat we de kachel even aan hebben is het al weer behaaglijk. Die nacht vriest het licht maar we merken er niet veel van. Als we opgestaan zijn en ons naar de woning begeven slaan de honden aan. Ze kwispelen en zijn blij ons weer te zien. Nellie heeft al een heerlijk ontbijt  klaar en het vers gebakken brood smaakt heerljk. Rond 11 uur nemen we hartelijk afscheid en  vertrekken we naar de volgende camping. Het weer is regenachtig en dat is minder prettig om te rijden. Maar die middag  bereiken we de volgende camping.

In Eguzon Chantome. Waar we een rustdag houden. Het is niet zulk mooi weer en we besluiten de volgende dag een ritje te maken naar de ruïne in Crozant. Eerst gaan we nog wat boodschappen doen in Eguzon.  Het is waterkoud en ondanks dat heeft Louis toch  nog een paar foto's gemaakt van het kerkje in Eguzon en de gedenkzuil. De omgeving is mooi. En we rijden door de velden naar Crozant. De omgeving nodigt uit om per fiets te doorkruisen. De ruïne ziet er in de regen troosteloos uit. Het informatiegebouwtje is gesloten en ook het restaurantje. Je kunt om de ruïne heen lopen maar door het slechte weer is dit niet zo aantrekkelijk. We besluiten weer naar de camping te gaan en ons daar te vermaken met computeren en breien  en ons te verwarmen met een lekkere kop  thee.  De volgende dag gaan we verder en het regent pijpenstelen. In de stromende regen koppelt Louis de auto aan de caravan. Maar het regenpak is niet geheel waterdicht,  blijkt. ( mooi cadeautje voor de volgende verjaardag)

We rijden weer en deze keer  naar Voué. Ik heb brood gehaald in een dorpje waar we doorheen reden.  Wat een prijzen bij de patissier! Een rond brood kost 5 euro. Dat worden dus deux stokbroodjes. Die avond maak ik een makkelijke maaltijd spaghetti met zelfgemaakte saus. In Voué overnachten we en de volgende morgen na een stokbroodontbijt met verse koffie, rijden we richting België. Grenscontrole hebben we nergens meer gehad.  Alles lijkt weer normaal.

Donderdag komen we aan in Vogenée en vinden op de tomtom de camping want die hadden we met een kaart nooit gevonden. Erg achteraf. De camping heeft nog een winters aanzien. Maar de broodjesservice voor de volgende ochtend is al wel geregeld. Het internet wil niet zo best, maar nadat de kennis die toevallig uit Nederland op visite is, de dode heeft ingetoetst voor ons hebben we toch even internet. Het douchegebouw is ijskoud en ik heb nog nooit zo snel gedoucht, mijn haren gewassen en me weer aangekleed. Het is er zo koud dat ik de föhn die op zijn warmst staat dichtbij mijn haren moet houden anders krijg ik het niet eens droog!  Gauw weer naar de camping. De baas is hout aan het zagen en zijn kater zal wel meevallen zijn, want het lawaai dat de kettingzaag maakt kan hij verdragen. Een raar stelletje beheerders. Moeder de vrouw kijkt een beetje schuldig, maar dat haar vent teveel drinkt lijkt me niet haar schuld. We bedanken haar voor haar vriendelijke hulp en wensen haar het beste. Aan het begin van de middag komen we aan in St Pieters-Leeuw  . 

Een hartelijk weerzien met Nettie en Guido en Kenneth. We hebben elkaar veel te vertellen en wandelen nog met Kenneth rondom het kasteeltje in een prachtige tuin. Die avond komen Elke, John, met de tweeling, eten. Het wordt een hele fijne avond en het is genieten. Kenneth is weer naar huis en wordt de volgende morgen weer opgehaald. Het is genieten van de kleintjes,  de twee jongens Matteo en Eliano, nog zo klein, maar ze doen het heel goed. Ze drinken hun flesjes met borstvoeding helemaal leeg en slapen weer als roosjes. We hebben heerlijk lasagne gegeten.  Een lekker toetje en  daarna koffie. Tegen twaalven gaan we slapen en de volgende morgen na een lekkere warme douche ontbijten we samen.  Het was een fijne ontmoeting  en na nog wat informatie over het bed van Martijn uitgewisseld te hebben rijden we richting Nederland.

Rond  één  uur zijn we bij Erna en we worden hartelijk begroet. Erna heeft voor de lunch gezorgd en we  eten  een lekker boterhammetje aan de al gedekte tafel.  

Dan vertrekken we naar Luc en Wendy  en parkeren de caravan bij hen op de oprit. Een hartelijk en emotioneel weerzien, wat is iedereen blij! Sinaasappeltjes nog even uit de auto halen! Eline en ik gaan naar de winkel taart halen want dat heb ik beloofd. We kopen nog een koek voor Ceciele en Lucy. En gaan  er even kort  aan. Ceciele is niet thuis. Lucy wel. Ze is die dag weer teruggekomen van een skivakantie maar ligt nog ziek op de bank. S Avonds eten we gezellig bij Wendy en Luc en de volgende morgen na een warme douche en ontbijt rijden we naar Mayke en Menno .

Weer een hartelijk en emotioneel weerzien. De Spaanse  sinaasappels zijn welkom en worden in de fruitmand gelegd. We hebben een gezellige middag en gaan met zijn  allen naar de heide en bos bij Terlet. We bouwen met de kinderen Yfke en Fenna en Arne van takken een hut en  spelen verstoppertje. Siebe slaapt in de wagen en krijgt er niet zo veel van mee. Weer thuis eten we met zijn allen. En dan gaan we weer terug naar Wendy en Luc.

Maandagmorgen rijden we eerst naar Marijke en de volgende dag naar huis. Marijke woont sinds enkele maanden in haar nieuwe  huis. We hebben een gezelige middag en avond en slapen die nacht in onze eigen caravan die op de oprit staat.  De eerste chemo is achter de rug en het gaat naar omstandigheden goed met haar. De volgende ochtend genieten we van het heerlijke ontbijt dat  al klaar staat. We wensen haar sterkte voor we weggaan en dan is het al weer tijd om te gaan.

Het is vertrouwd als we thuiskomen en de buren begroeten. De laatste sinaasappels die we meegenomen hebben uit Spanje leg ik in het mandje die zijn  voor Geert en Boukje net als vorig jaar. Die avond slapen we in ons eigen bed.  Een heerlijke wintervakantie rijker. Mede dankzij de goed zorgen van Geert en Boukje  voor ons huis en de post kunnen we dit doen. Mooie herinneringen aan een fijne wintertijd in Spanje, Bolnuevo. Erna en Eef zijn geweest en dat was fantastisch.  Ze willen komende winter ook wel weer komen.  Heerlijk.  En als het kan gaan we volgende winter weer.  Tot de volgende keer.