Uitgenodigd bij onze Oostenrijkse buren

Donderdagmiddag 28 januari 2016. We hebben een uitnodiging gekregen van onze buren Walter en Gertrude. Donderdagmiddag om 13.00 uur bij hen goulashsuppe essen. Mmmmmm dat heb je niet tegen doven gezegd. Twee borden of kommen meebrengen en twee stoelen. Het is prachtig weer. Gertrude komt nog even zeggen dat we een kwartiertje later kunnen komen want Jannie en Lammert zijn wat later vanwege hun tennisactiviteit. Maar even over een komt Gertrude weer langs en zegt dat ze al gearriveerd zijn en we zijn al klaar dus gaan we mee. Kommen heeft Gertrude al vast meegenomen en de stoelen gaan onder de arm mee. Nog een flesje wijn ingepakt als dank voor de uitnodiging en dan zijn we er ook meteen al, want ze hebben een plaats schuin tegenover ons. Lammert en Jannie en Tonnie en Ad zijn al aanwezig. Jozef en Ineke konden niet . Zij hadden al een afspraak voor een barbecue. De tafel is gezellig gedekt. Walter vraagt wat we willen drinken en ik houd het bij water. Louis neemt een colaatje en we zitten gezellig een poosje te kletsen. Dan wordt de goulashsuppe geserveerd. Een kom vol heerlijk rukende soep. Ik ben er dol op. Wanneer we in Oostenrijk zijn om te skiën geniet ik elke middag van een heerlijke kom goulashsuppe tijdens de lunch. Ik geniet ervan en met me de anderen. Het is even stil als iedereen de soep oplepelt. Een vers stukje stokbrood erbij. Mmmmmmmm. Verrukkelijk. Walter vertelt hoe het gemaakt wordt en het recept krijgen we van begin tot eind te horen. Ik ga later nog wel even langs om het op te schrijven bedenk ik me. Dan komt de volgende pan op tafel en opnieuw schept Gertrude onze borden vol. Een voedzame soep met heerlijke stukjes vlees de benodigde groenten en aardappel erin. Al etend en kletsend genieten we van de middag. Dan worden de kommen en borden afgeruimd en helpen met afwassen is niet aan de orde. Dat doet Walter straks zelf. De middag is ook nog niet voorbij blijkt want even later komt Gertrude met een grote taart uit de voortent. Een taart met aardbeien en dan komt er nog eentje! Een maanzaadcake, een Oostenrijkse delicatesse. Ik kan het niet laten en neem van beide een stukje. Het is verrukkelijk. Dan komt er nog een aapje uit de mouw want Walter was de dag er voor jarig en niemand wist dit! Dus spontaan wordt er "lang zal hij leven" gezongen. Een heerlijk kopje koffie wordt erbij geserveerd en zo vieren we Walters verjaardag nog even. Dan keren we huiswaarts en bedanken Walter en Gertrude hartelijk voor de gezellige middag. Thuis gekomen heb ik de datum genoteerd zodat we volgend jaar de verjaardag van Walter niet vergeten. 

Walter is 70 geworden. Een mooie mijlpaal, in Spanje, Bolnuevo gevierd. Op naar de 71!

.