Een wandeldag langs prachtige baaien

 Om kwart over tien kant en klaar, gepakt en gezakt in de auto bij de receptie. Dat is de afspraak. Even iedereen een groet die meegaat en achterblijft en hupsakee allemaal de auto in.  Marijke blijft achter, zij heeft een dagje voor zichzelf gepland. Nog even een zwaai.......... Doeoei tot straks! Alles wat nodig is, is nog toegevoegd in de achterbak voor een gezellig dagje met zijn allen wandelen, een half uurtje rijden hier vandaan.  Peter heeft het georganiseerd en we zijn allemaal voorzien van picknickmand, stoeltjes en tafel. Drinken voor de wandeling, wat lekkers, fruit en wat eenieder zoal verorberen wil onderweg. En niet te vergeten de jeu de boulesballen! Ad en Tonnie rijden met ons mee en kleine Sissy. We rijden achter aan de colonne, kunnen goed volgen en verliezen het contact niet. Mocht dat wel zo zijn dan hebben we Tonnie bij ons, ze weet de weg.  Na een half uurtje rijden slaan we af en Louis rijdt de zandweg op. Langzaam slingeren we de heuvel op en grote stofwolken laten we achter ons. Het is kurkdroog overal, 1 december en stralend weer. Het wordt weer een mooie dag. Even een diepe zucht, wat is het toch genieten. Dan zijn we er en we rijden het verharde deel bij het strand op. Een prachtige lege baai, zonder andere overwinteraars of toeristen of dorpsbewoners, met een geweldig uitzicht. Iedereen rolt uit de auto en pakt zijn tassen en meubilair om op te zitten. Niet iedereen gaat wandelen en de achterblijvers zullen op de spullen passen. Eerst drinken we met zijn allen koffie en kletsen gemoedelijk wat met elkaar. Nikki graaft een groot gat en verstopt zijn tennisbal. 

Henk zit op de moppenkruk en er rollen er een heel stel uit zijn mouw. Er wordt smakelijk om gelachen. Ook Peter en Lammert kunnen er wat van en het is gezellig half uurtje. Annie heeft haar badpak al aan en gaat straks een stukje zwemmen. De temperatuur van het water is nog heel aangenaam. Fris maar niet ijskoud. Dan vertrekken de wandelaars onder leiding van Peter naar de volgende baai.  Nolleke en Hans en haar vriendin Marian, Jan en Lammert en Jannie, Henk, Geus en Erna, Peter, Carla, Louis en Tonnie en ik gaan op weg. Ook Nikki en Sissy wandelen mee. Het is een redelijk steil stukje en het wordt al snel duidelijk dat het voor sommigen toch een klus is. Rustig aan maar en geregeld van het uitzicht genieten. ;) We praten onderweg gezellig wat met diegenen die nog een beetje lucht over hebben en praten kunnen onder de klim.

Jaja, dan ben je weer blij dat je toch geregeld op de loopband hebt gestaan. Iedereen is fit, maar operaties en kwaaltjes maken het soms niet mogelijk om flink door te stappen en moet je het even rustig aan doen. En wie liever teruggaat, kan de weg zo teruglopen, geen probleem, doe wat je kunt en geniet. Je hoeft je immers niet te bewijzen, het gaat om het plezier. Na nog een steile klim komt de volgende baai in zicht. Hier besluiten Jan en Tonnie even te rusten en ook Jannie loopt wat later terug. Lammert houdt het goed vol, ondanks de knieproblematiek.  Dan zijn we op de top van de volgende heuvel. Poehpoeh dat was wel een klimmeke! De zon schijn heerlijk en het is boven de 20 graden. In de korte broek of afritsbare, in shirt of fleecejasje, het is heerlijk lopen. Lammert en ik lopen nog even naar een ruïne, we zien een kraal achter de resten van wat ooit een leuk huis moet zijn geweest. Mogelijk dat ze schapen hebben gehouden.  Na een poosje genoten te hebben en op adem te zijn gekomen, wandelen we weer terug. Neerwaarts is wat makkelijker lijkt het maar vergeet niet dat de scheenbenen en knieën het te verduren krijgen. Heuveltje op, heuveltje af we maken nog wat foto's onderweg en er wordt gezellig gekletst met elkaar. Een goede sfeer en er kan heerlijk gelachen worden om de opmerkingen die gemaakt worden.  Dan, bij de volgende bocht zien we het strand waar onze vrienden zitten en wanneer we zwaaien ziet Ad ons en zwaait terug. 10 minuten later arriveren we en zoekt iedereen zijn of haar tas voor de picknick cq lunch. Salades, broodjes hamburger, broodjes ei, ham etc komen uit de tassen en met smaak wordt er gegeten en gedronken. Tonnie gaat naar de waterkant en loopt een eindje de zee in en ja hoor er komt een golf en ze wordt iets meer nat dan de bedoeling was. Ook ik kan het niet laten, maar heb een beetje meer geluk en houdt met opgerolde pijpen in ieder geval mijn ondergoed droog. Een tweede golf verrast Tonnie en nu is haar lange broek helemaal nat en haar ondergoed ook! We lachen wat af. Ik had mijn badpak laten liggen op bed, jammer anders was ik er ingedoken want het water was heerlijk. Gelukkig heeft Annie nog een korte broek extra en Tonnie verkleedt zich even. De lange broek wordt te drogen gehangen op de wandelstokken. Ziezo, het zonnetje doet zijn best. We genieten nog een poosje van de zon en dan gaan we boulen. De ballen worden verdeeld en wie mee wil doen wordt ingedeeld. Ik deel een poule met Erna en Annie. Tegen Henk en Jannie. Dat kan want beide partijen hebben 6 ballen. De andere groep van Lammert en Jan en Ad en Geertrui zijn ook gereed en de but of cochonnet wordt gegooid. Deze moet rollen tussen de 6 en 10 meter. Dan mag de partij beginnen die de but gegooid heeft. En de andere partij  mag proberen dichterbij de but te komen. De geoefenden ketsen soms de dichtsbijzijnde bal het veld uit!  Ja en dan lag je daar mooi en weg ben je en gaan de punten misschien naar de andere partij. We spelen een leuke partij en winnen! Hoewel de baan op het rotsachtige strand nou niet bepaald van hoogstaande kwaliteit is, is dit geen probleem want we hebben er allemaal mee te maken. Soms wordt de bal van richting veranderd door  oneffenheden, soms door het aflopen van de grond. Ook tegen de heuvel op blijkt moeilijker dan gedacht en de ballen liggen dan ook zomaar stil.  Eigenlijk moeten we na de twee partijen een finalepartij spelen, maar dat doen we deze keer niet en gaan terug naar de groep. Er is leuk gespeeld en ik heb van Annie weer het nodige geleerd. Als beginneling jeu de boulesster kan ik nog wel wat aanwijzingen gebruiken. Als we even  staan te kletsen valt er voor de tweede keer een bal uit mijn handen en gelukkig net langs de kleine teen van Annie. Ik had het mezelf niet vergeven als dit mis was gegaan. Leg de ballen op de grond en niet in je handen houden!

Dan is het tijd om weer terug te gaan.  Ik had nog wel langer willen blijven zo heerlijk vind ik het  hier.  Gewoon een poosje lekker aan de waterkant zitten, mijmeren. Niks zeggen maar luisteren naar de branding. Maar samen uit, samen thuis. Dus pakken we allen de boel weer in en vertrekken met een groepje van elf naar het adresje waar we gaan koffiedrinken. Een superleuk klein restaurantje aan het water! Eerst maakt Geus nog een groepsfoto. We zitten op en bij een speelattribuut op een kinderspeelplaatsje en hoewel ik met een bil op de glijbaan hang, kan ik blijven lachen en Geus heeft er vast wat moois van gemaakt. Jan maakt de tweede foto want Geus hoort er natuurlijk ook op! Dan lopen we door naar het restaurantje op het strand. Zo gezellig, in de zon. We schuiven de stoelen en tafels bij elkaar tot iedereen kan zitten en we bestellen waar we zin in hebben. Annie raadt me een koffie  Aziatico aan en het is verdraaid lekker. Er zit een klein stukje citroen, kaneel en cuaranta Y tres, het alcoholische drankje. Ik weet niet of ik het goed schrijf maar daar kom ik nog wel achter. Na een gezellig uurtje, rekenen we af en een ogenschijnlijk duur kopje koffie kost slechts twee euro. Hoe is het mogelijk. Dan zoeken we de auto's weer op en bedanken Peter hartelijk voor het organiseren van een geweldig leuke dag. Voor herhaling vatbaar!  Weer terug op de camping zetten we Ad en Sissy af bij Tonnie en drinken er nog een lekker kopje koffie. Dan gaan we naar onze eigen caravan en na een heerlijke warme douche genieten we samen van een heerlijke maaltijd nasi  met een wit wijntje erbij. Mooi dag, lieve mensen en weer een herinnering erbij voor het reislogboek van De travellers.