Wandeling in de Espuña, Moeflon eten

Het is een bewolkte ochtend. Vannacht heeft het geregend en het lijkt er nog steeds op dat we nog buien krijgen. Toch gaan we. Poncho ook mee voor het geval dat…. Vandaag gaan we na de wandeling Moeflon eten. Dit bergschaap leeft o.a. in de Espuña. Hupsakee! Rugtas om en gaan. De temperatuur is goed. Wel heb ik een warmer vest mee en mijn jas. Het kan er immers kouder zijn. Via Aledo rijden we naar de Espuña waar we bij het restaurant zullen parkeren. De partners, Kitty, Louis en Peter komen om 14.00 met Karl mee. De route er naar toe is al mooi. Plantages met citroenbomen, grote villa’s er midden in.. Vast een goede investering deze teelt. We praten steeds over de verschrikkelijke gebeurtenissen in Oekraïne. Het blijft in onze gedachten spelen en komen er steeds weer op terug… Na een klein uurtje rijden zijn we er.         (Onderweg zie ik nog een eekhoorn over de elektriciteitskabel rennen, die hier nog boven de grond gespannen is.)                                                    Direct naast het restaurant gaan we de berg op. Gestaag klimmen we, het pad gaat over in een oud aquaduct. Deze volgen we een heel eind vals plat omhoog. Het uitzicht is prachtig. Dit oude bos met vele sparren en dennen is de habitat voor de Moeflon. Ik tuur wanneer ik even stil sta naar de overkant van de berg maar ik zie er geen. Ze hebben ons allang gehoord en zich teruggetrokken in het hoge gras  of verder de berg omhoog. Het is sowieso moeilijk om ze te zien. Maar drie jaren geleden hadden we geluk.                                                                           In het aquaduct  ligt nu een buis die het water omhoog brengt. Deze ligt diep genoeg waardoor we er geen schade op aanbrengen. Het pad brengt ons tot tot ver in de Espuña, en op een locatie met mooi uitzicht stoppen we even om wat te drinken en even de glucose te meten. De batterij blijkt leeg, dus de reserve erin. Maar de waarde is goed dus we kunnen rustig doorlopen. Dat doen we even later …. De smalle weg die als het ware om de berg heenloopt brengt ons naar weer een heel mooi uitzichtpunt . We kunnen heel ver kijken omdat het helder is. Geen spat regen tot nu toe. De foto’s getuigen van wat we zien. Zo sjokken we voort en we beginnen aan de afdaling. Voorzichtig, we helpen waar nodig is elkaar. Als ik wat later aan Nel vraag of het gaat kijkt ze me aan alsof ze het in Keulen hoort donderen en ik schiet in de lach, draai me om en glijdt meteen weg. Tot vermaak natuurlijk. Zowel klimmen als dalen is risicovol. Geen moment mag je aandacht verslappen. Altijd stilstaan en dan pas van het panorama genieten! Zo lopen we het laatste stuk weer via het aquaduct terug.          (De Espuña is net als bijna al het gebergte in Spanje, ontstaan door het al miljoenen jaren lang botsen van de Afrikaanse Plaat en de Euraziatische Plaat. Nog steeds gebeurt dit.  Er ligt een breuklijn net onder Spanje in de straat van Gibraltar met een extra breuklijn in het zuid oosten van Spanje. Aardbevingen komen nog steeds met regelmaat voor.)                                                          Zo wandel ik met de gedachten bij het ontstaan van de bergen in Spanje rustig door. Wat later zijn we bij het restaurant aangekomen. De stokken kunnen alvast in de auto en we wachten buiten even tot iedereen er is. Een paar auto’s rijden de parkeerplaats op en dan is daar ook de Mercedes van Karl. Met zijn allen gaan we naar binnen waar de gereserveerde tafel gedekt is voor 12 hongerige wandelaars en partners. We vinden allen een plaatsje. Het is er druk. Een grote groep bezet de lange reeks tafels voor ons en naast ons zit een groep Spanjaarden. Het is een gezellige boel. De bediening is druk in de weer en al gauw worden er schalen met salade gebracht. De tapas staat er al en iedereen zit gezellig te smullen. Plakjes worst, kaas en brood en verschillende crèmes om er op te doen. Knoflookmayonaise, paté en een soort filet américain waar ik de Spaanse naam weer van vergeten ben. Anny zei het nog, maar het beklijft niet meer, ik moet het direct opschrijven de volgende keer. Daarna volgen de schalen met gebakken aardappeltjes en de Moeflon. Het smaakt verrukkelijk. Botermals vlees. De wijn smaakt er goed bij. Na deze copieuze maaltijd volgt nog een heerlijk dessert van Whisky-ijs met geflambeerde whisky. En koffie na. Het is super gezellig! Rondgegeten en voldaan rekenen we bij Anny af en de bel klinkt even later vanwege de gegeven fooi. Dan gaan we, na de bediening nogmaals bedankt te hebben  naar de auto’s. Wat was het weer een mooie en gezellige dag.  Voor herhaling vatbaar! Bedankt Chris voor deze uitmuntende route en niet vergeten dat de trillingen  der aarde voor een verschuiving kunnen zorgen…..